MotoGP – Οι αναβάτες της μεγάλης κατηγορίας ανεβαίνουν στην ζυγαριά

O Brad Binder θέτει το κατώτατο όριο, με τον Alex Rins να είναι ο βαρύτερος
motomagMotoGP – Οι αναβάτες της μεγάλης κατηγορίας ανεβαίνουν στην ζυγαριά
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

8/3/2024

Λίγο πριν ξεκινήσουν τα ελεύθερα δοκιμαστικά στο Κατάρ, οι αναβάτες του MotoGP ανέβηκαν στην ζυγαριά, όπου αποκαλύφθηκε ποιοι έφαγαν καλά και ποιοι… έδειξαν χαρακτήρα, κατά την διάρκεια του χειμερινού διαλείμματος.

Όπως όλοι ξέρουμε στην μοτοσυκλέτα, το βάρος μετράει περισσότερο από τα υπόλοιπα μέσα μεταφοράς. Στους αγώνες, αυτό παίζει ακόμα μεγαλύτερο ρόλο, καθώς η συνολική αναλογία κιλών ανά ίππο, με τον αναβάτη ντυμένο και πάνω στην μοτοσυκλέτα, καθορίζει την ισχύ της επιτάχυνσης, αλλά και το πόσο καταπονούνται τα ελαστικά στις απότομες αλλαγές φορτίου, κατά την διάρκεια του αγώνα. Σε όλες τις κατηγορίες των MotoGP υπάρχουν ελάχιστα όρια, όσον αφορά το βάρος της μοτοσυκλέτας. Για την Moto3, αυτό περιορίζεται στα 152 κιλά, ενώ για την μεγάλη κατηγορία το όριο ανεβαίνει ελαφρώς, στα 158 κιλά.

MotoGP – Οι αναβάτες της μεγάλης κατηγορίας ανεβαίνουν στην ζυγαριά

Σημαντική επίδραση έχει στην αεροδυναμική και το ύψος των αναβατών, με χαρακτηριστικό παράδειγμα εδώ τον αείμνηστο Marco Simoncelli, του 1,83μ καθώς μπορεί να μην ήταν ο ψηλότερος που έχει περάσει (Luca Marini 1,84) αλλά τότε η ομάδα του, San Carlo Honda Gresini, είχε καταφύγει στην δημιουργία ενός ειδικά διαμορφωμένου φαίρινγκ, αποκλειστικά για το δικό του ύψος, καθώς το ήδη υπάρχον του δημιουργούσε πρόβλημα. Ιδιαίτερα στις ευθείες όπου δεν μπορούσε να σκύψει εντελώς.

Αν και το ύψος είναι κάτι που δεν αλλάζει, δεν ισχύει προφανώς το ίδιο και για το βάρος. Αν και το πολύ βάρος δημιουργεί προβλήματα, το ίδιο συμβαίνει και με την έλλειψη επαρκούς μυϊκού ιστού. Οι αναβάτες των MotoGP είναι μία από τις ιδιαίτερες περιπτώσεις, καθώς καλούνται να έχουν την μέγιστη αντοχή και φυσική κατάσταση με το λιγότερο δυνατό βάρος, το οποίο ορίζεται σε διαφορετικό σημείο για τον καθένα.

MotoGP – Οι αναβάτες της μεγάλης κατηγορίας ανεβαίνουν στην ζυγαριά

Γι’ αυτό λοιπόν, λίγο πριν την εκκίνηση του πρώτου γύρου των MotoGP και μετά το χειμερινό διάλειμμα, οι αναβάτες ανέβηκαν στην ζυγαριά. Όπως ήταν αναμενόμενο για αθλητές αυτούς του επιπέδου, η χειμερινή τους προετοιμασία ήταν αυτή που έπρεπε καθώς υπήρξαν μάλιστα και περιπτώσεις, όπου όχι μόνο δεν ανέβηκαν, αλλά έχασαν κιόλας, σε σχέση με πέρυσι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Maverick Vinales, ο οποίος έχασε 4 ολόκληρα κιλά, με τον Brad Binder να μένει στα 2 λιγότερα από πέρυσι.

Από την άλλη, ο Bagnaia δήλωσε ότι κατά την διάρκεια του χειμώνα πήρε 4 κιλά, τα οποία έχει ήδη χάσει. Όπως είπε, είναι κάτι φυσιολογικό για τον ίδιο και το έχει συνηθίσει. Πέρυσι, ολοκλήρωσε την σεζόν στα 64 κιλά, το χειμώνα ανέβηκε στα 68, ενώ στο Κατάρ μετρήθηκε ξανά 64 κιλά. Ο έτερος αναβάτης της Ducati, Jorge Martin, είπε ότι πρέπει να προσέχει πολύ, γιατί του είναι εύκολο να πάρει κιλά. Θεωρεί ότι δεν θα τον επηρεάσει μία διαφορά της τάξεως του 1-2 κιλών, την οποία θεωρεί φυσιολογική, όμως από εκεί και πέρα τα πράγματα αλλάζουν. Ο Bezzecchi, ο οποίος βρίσκεται ένα σκαλί από την κορυφή της λίστας, στα 61 κιλά, είπε αστειευόμενος ότι αν πέσει κι άλλο, μάλλον θα πετάξει από την μοτοσυκλέτα.

Ας δούμε τώρα πόσο ζυγίζει ο κάθε ένας από τους 22 αναβάτες της φετινής σχάρας εκκίνησης, με το μεγαλύτερο ποσοστό να μην βρίσκεται στην περιοχή των 60 κιλών:

Brad Binder (RSA/Red Bull KTM Factory Racing): 60 kg

Marco Bezzecchi (ITA/Pertamina VR46): 61 kg

Pedro Acosta (ESP/GASGAS Tech3): 62 kg

Pecco Bagnaia (ITA/Ducati Lenovo): 64 kg

Miguel Oliveira (POR/Trackhouse Aprilia): 64 kg

Marc Marquez (ESP/Gresini Racing): 64 kg

Maverick Viñales (ESP/Aprilia Racing): 64 lbs

Fabio Quartararo (FRA/Monster Energy Yamaha): 64 kg

Jack Miller (AUS/Red Bull KTM Factory Racing): 64 kg

Enea Bastianini (ITA/Ducati Lenovo): 64 kg

Jorge Martin (ESP/Pramac Ducati): 65 kg

Alex Márquez (ESP/Gresini Racing): 65 kg

Aleix Espargaró (ESP/Aprilia Racing): 65 kg

Franco Morbidelli (ITA/Pramac Ducati): 67 kg

Raúl Fernández (ESP/Trackhouse Aprilia): 68 kg

Johann Zarco (FRA/LCR Honda): 68 kg

Fabio di Giananntonio (ITA/Pertamina VR46): 68 kg

Luca Marini (ITA/Repsol Honda): 69 kg

Joan Mir (ESP/Repsol Honda): 69 kg

Takaaki Nakagami (JAP/LCR Honda): 70 kg

Augusto Fernández (ESP/GASGAS Tech3): 72 kg

Alex Rins (ESP/LCR Honda): 72 kg

Ετικέτες

Isle of Man TT 2024 - Χωρίς κανένα θάνατο αναβάτη, κάτι που έχει να συμβεί 12 χρόνια!

Ευχάριστα νέα για έναν από τους πιο επικίνδυνους αγώνες μηχανοκίνητου αθλητισμού στον κόσμο
IOMTT 2024
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

11/6/2024

Το 2024 ήταν μία από τις καλύτερες χρονιές για το TT, καθώς κανένας αναβάτης δεν έχασε την ζωή του στην διάρκεια των δύο εβδομάδων διεξαγωγής του event, κάτι που έχει να συμβεί από το 2012 -εκτός των 2020 και 2021, όπου τα μέτρα για τον COVID 19 δεν επέτρεψαν να διεξαχθούν αγώνες.

Το Isle of Man TT είναι ένας από τους πιο επικίνδυνους αγώνες μοτοσυκλέτας στον κόσμο, έχοντας ουκ ολίγες φορές διεκδικήσει τον δικό του φόρο αίματος στους δρόμους του Νησιού. Από το 1907, όταν και ξεκίνησε ως θεσμός, το TT έχει μέχρι και το 2023 στοιχίσει την ζωή σε 156 αναβάτες, στην διάρκεια των δοκιμαστικών και των αγώνων. Αν συμπεριλάβουμε και τους υπόλοιπους αγώνες που λαμβάνουν χώρα στην διαδρομή του Βουνού (ManxGP, Classic TT), τότε το σύνολο ανεβαίνει στους 269.

Isle of Man TT 2024 – Όλοι οι αγωνιζόμενοι επιστρέφουν σπίτια τους

Ο πρώτος καταγεγραμμένος θάνατος στο IOMTT, εντοπίζεται στις 27 Ιουνίου του 1911, όταν ο Βρετανός Victor Surridge σκοτώθηκε κατά την διάρκεια των δοκιμαστικών, στο γνωστό σημείο Glen Helen. Δύο χρόνια αργότερα, στις 6 Ιουνίου του 1913, το Creg ny Baa ήταν το σημείο που ο επίσης Βρετανός Frank R. Bateman θα συναντούσε τον θάνατο, κατά την διάρκεια του αγώνα Senior TT, η πρώτη απώλεια σε διάρκεια αγώνα. Ο πρώτος Ιρλανδός που σκοτώθηκε στο IOMTT, ήταν ο Fred Walkner στις 19 Μαΐου 1914 στο St Ninian’s Crossroad, κατά την διάρκεια του Junior TT. Μην ξεχνάμε και τους θαρραλέους Marshals και διασώστες, οι οποίοι ακολουθούν με τις δικές τους μοτοσυκλέτες τους αγωνιζόμενους σε όλη την διαδρομή των 37,73 μιλίων (60,718 χιλιομέτρων), έτοιμοι να βοηθήσουν άμεσα κάποιο τραυματία.

John Hinds

Ανάμεσα στους "flying doctors", τους ιπτάμενους γιατρούς όπως τους ονομάζουν οι αγωνιζόμενοι, ο πιο γνωστός ήταν ο John Hinds, ο οποίος είχε βοηθήσει να σωθούν πολλές ζωές, κινούμενος ταχύτατα με τη μοτοσυκλέτα του ανάμεσα στους συμμετέχοντες του αγώνα, και φτάνοντας άμεσα σε πολλά ατυχήματα για να δώσει τις πρώτες βοήθειες. Δυστυχώς ο Hinds έχασε τη ζωή του σε ένα ατύχημα στα δοκιμαστικά του ΙΟΜΤΤ το 2015, όταν έπεσε πάνω σε τοίχο...

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο πρώτος νόμος που υποχρέωνε τους αναβάτες να φοράνε κράνος κατά την διάρκεια των αγώνων ήρθε πολύ αργότερα. Μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το 1918, μαζί με την νέα ονομασία “Isle of Man Tourist Trophy” ήρθε και η εφαρμογή νέων κανόνων ασφαλείας, που έκαναν υποχρεωτική τη χρήση του κράνους! Δηλαδή μέχρι τότε μπορούσε να τρέξεις στον αγώνα, χωρίς να φοράς κάτι που να προστατεύει -πραγματικά- το κεφάλι σου! Άλλες εποχές, που ευτυχώς έχουν μείνει πίσω μας…

Isle of Man TT 2024 – Όλοι οι αγωνιζόμενοι επιστρέφουν σπίτια τους

Το 2022, μετά από δύο χρόνια απουσίας από τους δρόμους του Νησιού, εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού, οι αγωνιζόμενοι σε μοτοσυκλέτες και sidecars επέστρεψαν για να βιώσουν ξανά αυτό το μοναδικό αίσθημα και με την ελπίδα ότι θα καταφέρουν να κατακτήσουν το Βουνό. Ήταν ταυτόχρονα και μία από τις πιο θανατηφόρες χρονιές, με συνολικά 5 ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους και 2 να τραυματίζονται σοβαρά. Ένας εξ αυτών μάλιστα, ο Mike Booth, έχασε το δεξί του πόδι, μετά την άσχημη πτώση του στην 26η στροφή της διαδρομής. Τελευταία φορά που είδαμε τόσο αίμα να χύνεται στην άσφαλτο ήταν το 1989.

Isle of Man TT 2024 – Όλοι οι αγωνιζόμενοι επιστρέφουν σπίτια τους

Το 2024 ήταν μία από τις πιο σπάνιες χρονιές, με τον συνολικό αριθμό των θυμάτων του ΤΤ να μένει -ευτυχώς- στάσιμος, χωρίς κανένας αναβάτης ή κάποιος από τους διοργανωτές και θεατές να χάνει την ζωή του στην διάρκεια των δύο εβδομάδων. Από το 1937 και μετά, μόλις δύο χρονιές ήταν που δεν υπήρξε κανένας θάνατος, συμπεριλαμβανομένου του Manx GP, το 1982 και το 2001. Αν βγάλουμε το μικρότερο “αδελφάκι” του TT, το οποίο πρέπει να περάσει κανείς για να βρεθεί στο θρυλικό IOMTT, τότε η τελευταία φορά που το Βουνό δεν θρήνησε κανέναν αναβάτη στις δύο εβδομάδες του TT ήταν το 2012.

Isle of Man TT 2024 – Όλοι οι αγωνιζόμενοι επιστρέφουν σπίτια τους

Βλέποντας τα στατιστικά καταλαβαίνουμε γιατί η διαδρομή του Βουνού θεωρείται από τις πιο επικίνδυνες στον κόσμο για αγώνες μοτοσυκλέτας, όμως ταυτόχρονα είναι και αυτό που γοητεύει όσους συμμετέχουν εκεί. Κανείς από τους αναβάτες δεν βρίσκεται εκεί χωρίς να γνωρίζει τους κινδύνους, όμως αναμφίβολα είναι χαρμόσυνη είδηση κάθε φορά που δεν έχουμε κάποιο θάνατο. Ελπίζουμε το 2024 να είναι η τρίτη χρονιά που δεν θα έχουμε κανένα θάνατο. Το πρώτο βήμα έγινε, με το δεύτερο να είναι το Manx GP, που αναμένεται να διεξαχθεί στις 22-26 Αυγούστου 2024.

Ετικέτες