MotoGP: Οδοιπορικό στο MOTUL TT ASSEN!

Η εμπειρία της χρονιάς...Από μέσα!
5/7/2018

Για ακόμη μια χρόνια η Motul μας έδωσε την ευκαιρία να μοιραστούμε την εμπειρία ενός MotoGP αγώνα με έναν τυχερό αναγνώστη, κι αυτή τη φορά στην Ολλανδία, όπου θα λάμβανε μέρος ένας από τους καλύτερους αγώνες της σεζόν!

Ο Γιώργος Λουβερδής ήταν ο μεγάλος τυχερός του διαγωνισμού, κι όπως περιγράφει και ο ίδιος, αρκετά δύσπιστος στο πρώτο τηλεφώνημα για το αν είναι αλήθεια ή κάποιος του κάνει πλάκα. Στην πράξη ο Γιώργος ήταν εκείνος που κατάλαβε γρηγορότερα από κάθε άλλο πιο πριν στην θέση του, πως είχε πράγματι κερδίσει:

Μεγάλος Διαγωνισμός MOTO & MOTUL: Ταξίδι στο MotoGP του Assen 2018!

Πάντα περιμένουμε κάποιο βαθμό δυσπιστίας, κι ας έχει το MOTO πραγματοποιήσει εκατοντάδες διαγωνισμούς ενώ είμαστε πλέον στην 5η συνεχή χρονιά που μαζί με την MOTUL στέλνουμε έναν τυχερό στα MotoGP! Ο αναγνώστης και φίλος -πλέον- Γιώργος, προστέθηκε στην μακρά λίστα όλων εκείνων που ξέρουν πραγματικά πώς λειτουργεί το MOTO από μέσα, και μάλιστα με τρόπο που θα του μείνει αξέχαστος: Κερδίζοντας έναν εκπληκτικό δώρο, ταξιδεύοντας στον καλύτερο αγώνα!

Ο καιρός στην Ολλανδία ήταν εξαιρετικός για τα δεδομένα της χώρας, ιδιαίτερα από την στιγμή που τα προηγούμενα χρόνια είχε παίξει δραματικό ρόλο στην έκβαση του αγώνα. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τις δύο κόκκινες σημαίες το ’16 και την νίκη του Miller στο βρεγμένο. Η εκπληκτική λιακάδα που πετύχαμε όμως θύμιζε έντονα άνοιξη στην Ελλάδα, και την οικεία αυτή αίσθηση ενδυνάμωνε η εξαιρετική φιλοξενία της Μotul καθώς και οι υπόλοιποι Έλληνες προσκεκλημένοι, που μαζί με την πρόγευση από τα δοκιμαστικά του Σαββάτου συνηγορούσαν στο ότι θα ζήσουμε μια μοναδική εμπειρία! Και η εξέλιξη δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη, καθώς είχαμε την τύχη να είμαστε παρόντες σε έναν  συγκλονιστικό αγώνα από αυτούς που διαφημίζουν το άθλημα, γεμίζουν με εναλλαγές συναισθημάτων τους θεατές και γίνονται σημείο αναφοράς!

Βέβαια το ρεπορτάζ του αγώνα που πλέον έχει καταγράφει στην ιστορία ως ένας από τους πλέον θεαματικούς και αμφίρροπους στη διάρκεια των ετών, σας τον μεταφέραμε άμεσα στο motomag.gr

MotoGP-Assen Ολλανδία: Ιστορικός αγώνας με κιλά θεάματος! Marquez σε δύσκολη νίκη

Ωστόσο η παρακολούθηση του αγώνα, ακόμα κι αυτού του επιπέδου που σε αφήνει γεμάτο συναισθήματα μόλις πέσει η καρό σημαία, αποτελεί μια μόνο παράμετρο σε ένα ευρύτερο πλαίσιο που απλώνεται σε μέρες και σε πράγματα που αξίζει κανείς να δει και να ζήσει.

Από την πρώτη στιγμή που φτάνει κανείς στον περιβάλλοντα χώρο της πίστας γεμίζει από εικόνες που χαράσσονται βαθιά στη μνήμη από έκπληξη αλλά καμία φορά κι απογοήτευση, αν μπει στην διαδικασία να συγκρίνει το επίπεδο με την ελληνική σκληρή πραγματικότητα.

Τα πάντα είναι μία γιορτή της μοτοσυκλέτας και συμβαίνουν πολλά και διαφορετικά ταυτόχρονα, εκδηλώσεις και δρώμενα κάτω από τις κερκίδες, μουσικές, ήχοι από εξατμίσεις αλλά και οι ενθουσιώδεις αντιδράσεις του κόσμου συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό. Και φυσικά το κίτρινο πλήθος: Συγκλονιστική στιγμή η αντίδραση των οπαδών του, όταν ο Rossi πέρασε στην πρώτη θέση, η λατρεία του κοινού για το γιατρό είναι απερίγραπτη.    

Εμείς είχαμε την τύχη να έχουμε στον καρπό μας το μαγικό βραχιολάκι των vip  προσκεκλημένων της ΜΟTUL και χάρη σε αυτό να περάσουμε δυο ολόκληρες μέρες στη σουίτα  της MOTUL, να περπατήσουμε μέσα στα paddocks να ζήσουμε από κοντά την ένταση των ομάδων αλλά και να επισκεφτούμε το box της Monster Yamaha Tech3.

H MOTUL έχει προσέξει ιδιαίτερα τις μεταγραφές της

Η σουίτα της ΜΟTUL που είναι και κεντρικός χορηγός στην πίστα του ΑSSEN βρίσκεται σε ένα από τα καλυτέρα σημεία καθώς κοιτά την αρχή της ευθείας, αλλά διαγώνια προς το εσάκι, εκεί που έγιναν μερικά από τα εντυπωσιακότερα περάσματα, που ο συγκεκριμένος αγώνας μας χάρισε πλουσιοπάροχα, κόβοντάς μας την ανάσα κάθε στιγμή! Από τις οθόνες βλέπαμε την ροή του αγώνα, και περιμέναμε την στιγμή που το γκρουπ των πρώτων θα ξαναπερνούσε από το φοβερό εσάκι, με τον Rossi να χαρίζει αλλεπάλληλα στιγμιότυπα!

Παρακολουθώντας έναν αγώνα MotoGP από κοντά, είναι αυτή η κλιμάκωση που ζεις μέχρι τον αγώνα της Κυριακής, που σε κάνει να νιώσεις σε όλο της το μεγαλείο, την μαγεία των MotoGP. Και η MOTUL φρόντισε για τον αναγνώστη μας να το ζήσει αυτό σε υπερθετικό βαθμό: Το απόγευμα του Σαββάτου μετά το τέλος των χρονομετρημένων ανάμεσα μας βρεθήκαν οι αναβάτες της Monster Yamaha Tech 3, ο Johann ZARCO και ο Hafizh SYAHRIN, καθώς και της Suzuki Ecstar, ο Alex RINS ( που την επόμενη μέρα ήταν ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές του αγώνα ) και ο Antrea IANNONE! Υπέγραψαν καπέλα και αυτόγραφα, φωτογραφήθηκαν και συνομίλησαν με όλους, αποδεικνύοντας πως έχουν τεράστια υπομονή και φοβερό επαγγελματισμό, μέσα στην ένταση των δοκιμών και της παραμονής του αγώνα.

Ας δούμε όμως πώς έζησε όλη αυτή την μαγεία, με την δική του μαρτυρία, ο Γιώργος Λουβερδής, νικητής του διαγωνισμού:

Μια ανεπανάληπτη και ανέλπιστη εμπειρία.....…. του Γιώργου Λουβερδή

Ήταν μια ζεστή απογευματινή μέρα του Μαΐου, όπου κάθομαι αραχτός στο καναπέ και scroll-αρω στο facebook και πετυχαίνω ένα διαγωνισμό του περιοδικού MOTO, o οποίος έστελνε ΕΝΑ ΤΥΧΕΡΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ στο MOTOGP του ASSEN, το διήμερο 29/06/18 - 01/07/18,

Ξέρετε πως πάνε αυτά, βάζεις τα στοιχεία σου, σκέφτεσαι πως είναι ανώφελο «μήπως κληρωθεί ο ξάδελφος κανενός συντάκτη;». Παρόλες τις αρχικές μου σκέψεις, σκέφτηκα ότι δεν χάνω και τίποτα, απλή η διαδικασία (1-2 λεπτά), οπότε και δήλωσα συμμετοχή….

Αρκετές μέρες μετά και έχοντας ξεχάσει την ίδια μου την συμμετοχή, μια ωραία πρωία στις 23-05-2018, χτυπά το κινητό μου και αφού με ρωτάει ο συνομιλητής μου τα στοιχεία μου, μου συστήνεται ως Θάνος Φελούκας από το περιοδικό MOTO… και ξεκίνα το happy story…

H πρώτη μου αντίδραση ήταν τουλάχιστον παθητική, μιας και σκέφτηκα όση ώρα μου μίλαγε ο «Θάνος» πως κάποιος γνωστός μου με δουλεύει και προσπαθούσα ταυτόχρονα, να σκεφτώ σε ποιόν φίλο από την παρέα είχα αναφέρει την συμμετοχή μου. Η πραγματικότητα ήταν ότι δεν το είχα πει σε κανένα! Εν τέλει δεν άντεξα και του λέω … «βρε μου κάνεις πλάκα…?», «όχι» μου απαντάει γελώντας, «κάτσε να σου στείλω αίτημα φιλίας στο FB να δεις το προφίλ μου» συμπληρώνει….

Εν τέλει αφού πείστηκα σαν τον άπιστο Θώμα, ο Θάνος με ρωτάει «σε ενδιαφέρει το ταξίδι?» και ότι «πρέπει να δώσω μια απάντηση εδώ και τώρα», … του απαντάω: «ρε φίλε μας κοροϊδεύεις φυσικά και ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ» χωρίς δεύτερη σκέψη. Το κλείνουμε γελώντας και μου αναφέρει πως θα με καλέσουν από την ΜΟΤUL GREECE για τα διαδικαστικά των εισιτηρίων, του προγράμματος κλπ….

ΕΠΛΕΑ ΣΕ ΠΕΛΑΓΗ ΕΥΤΥΧΙΑΣ….

Δεν ήξερα τι να πρωτοσκεφτώ μιας και δεν είχα μέχρι στιγμής πάει σε κανένα MotoGP!

Για όλη την διαδικασία δεν έκανα τίποτα περισσότερο από το να μιλήσω δυο φορές με την MOTUL, που αξίζει να σημειωθεί πως για την εταιρεία το grand prix του ASSEN έχει βαρύνουσα σημασία, μιας και η πίστα φέρει το όνομα της. Για φέτος λοιπόν το 2018, Motul TT Assen 88th Edition - TT Circuit Assen  σου ερχόμαστε!!!!

Η πολυπόθητη μέρα φτάνει…. Παρασκευή πρωί 29-06-2018, έχουμε συνάντηση η ελληνική αποστολή στο Ελ. Βενιζέλος, λίγο νωρίτερα, να γνωριστούμε από κοντά με τον απεσταλμένο του περιοδικού ΜΟΤΟ, τον πολύ κουλ και χαμογελαστό Γιώργο Κριμπένη, Διευθυντή Εμπορικού τμήματος, τον εκπρόσωπο της MOTUL τον εκπληκτικό Θοδωρή Τσέλιο, τον έτερο κωλόφαρδο της κλήρωσης από κλήρωση της ίδιας εταιρείας, και τους υπόλοιπους προσκεκλημένους … Αφού τα λέμε, όλη η ομάδα είναι έτοιμη να πετάξει για το  Άμστερνταμ! Μετά από τρεις ώρες πτήση, μας περιμένει πούλμαν όπου συναντιόμαστε και με άλλες ευρωπαϊκές ομάδες της MOTUL (Κροατική, Γαλλική κλπ) και φεύγουμε για το ξενοδοχείο Fletcher, που βρίσκεται στην καταπράσινη και όμορφη τοποθεσία, στο Paterswolde, λίγο έξω από το Assen.

Φτάνουμε νωρίς το απόγευμα και βολευόμαστε στα δωμάτιά μας μέχρι να έρθει η στιγμή που το βραδάκι θα συναντηθούμε ξανά για δείπνο. Ήπιαμε και τα μπυρακια μας τα ντόπια, γνωριστήκαμε ακόμα καλύτερα, ήμασταν έτοιμοι για την επόμενη μεγάλη μέρα στην πίστα και τα Free Practice 3-4 και τα Qualifying 1 & 2 και των τριών κατηγοριών!

Το συναίσθημα απίστευτο, μοναδικό, οι Ολλανδοί λατρεύουν αυτό τον αγώνα των MotoGP: 120.000 κόσμου, καιρός ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ για τα δεδομένα της εποχής και της χώρας, συνήθως τέτοια εποχή έχει σύντομες βροχές και άστατο καιρό… εμείς κωλόφαρδοι γαρ, λες και κάποιος έχει συνωμοτήσει υπέρ μας, απολαμβάνουμε ελληνικό ήλιο και καιρό 26 βαθμούς κελσίου… Κόσμος πολύς, μικροί μεγάλοι με μπλουζάκια και καπέλα από όλους τους οδηγούς και τις εταιρείες (κυρίως όμως στα χρώματα της Yamaha και του Βαλεντίνο). Περπατάμε εξωτερικά της πίστας και οδεύουμε προς το οργανωμένο VIP χώρο, το hospitality της ΜΟΤUL, πάνω στο γνωστό S-ακι της πίστας πριν την ευθεία και την γραμμή του τερματισμού, μια ανάσα από την είσοδο στην γραμμή των pits, εκεί που θα βλέπαμε επικά προσπεράσματα την επόμενη μέρα! 

Φυσικά έξω από την πίστα έχει πολλά μαγαζιά / περίπτερα με επίσημο εμπόρευμα από όλες τις ομάδες, με μεγάλες ουρές αναμονής για να ψωνίσουν οι οπαδοί και φίλαθλοι των MotoGP.

Έχοντας ήδη εφοδιαστεί από την προηγούμενη μέρα με τα ειδικά VIP καρτελάκια της MOTUL, ο επικεφαλής της αποστολής μας προτείνει να μπούμε στην πίστα να κάνουμε μια βόλτα στην γραμμή εκκίνησης πηγαίνοντας στο vip χώρο / μπαλκόνι της motul

 

Η αίσθηση στην πίστα είναι μοναδική… Ο ήχος, η ένταση, η κάψα και δίψα του κόσμου, όλο αυτό μαζί αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό! Ειδικά εμείς που θα απολαμβάναμε τρομερά προνόμια σε σχέση με ένα απλό θεατή λόγω του χορηγού. Αφού είδαμε τις ελεύθερες δοκιμές 3 και 4 και τις κατατακτήριες με αμείωτο ενδιαφέρον μέχρι και τον τελευταίο γύρο, όπου αλλάξανε τα πάντα στην γραμμή εκκίνησης για την επόμενη μέρα, και πριν ακόμα συνέλθουμε από την συγκίνηση των κατατακτηρίων, μπορέσαμε να πάρουμε πίσω μέρος των δυνάμεών μας: Οι άνθρωποι της MOTUL μας ταΐσαν και μας πότισαν πλουσιοπάροχα μέχρι τελικής πτώσης στο VIP χώρο (μπύρες, κρασί, αναψυκτικά, σάντουιτς, μπεργκερ, πιττάκια με αλλαντικά, τόνο κλπ πλούσια εδέσματα από οργανωμένο catering για όλα τα γούστα) κι έτσι ήρθε η ώρα της πρώτης βόλτας στο Paddock, όπου θαυμάσαμε τα περίπτερα και τα φορτηγά των ομάδων, τον χώρο της Michelin όπου προετοιμάζει τα ελαστικά τους και φυσικά τα… paddock girls! Όπου και φωτογραφηθήκαμε μαζί τους!

Εδώ το ζεις από μέσα! Περνάνε κυριολεκτικά από δίπλα σου οι αναβάτες που βλέπεις στην τηλεόραση από όλες τις κατηγορίες ΜΟΤΟ 2, MOTO 3 και MotoGP! Μηχανικοί από τις ομάδες, τρέχουν δεξιά κι αριστερά, τα ελαστικά πάνε και έρχονται, κορνάρουν οι οδηγοί με τα σκούτερ να περάσουν.. όλα μοναδικά που δεν περιγράφονται σε 10 γραμμές!

Γυρίσαμε κακήν κακώς, τρέχοντας στο VIP χώρο να προλάβουμε την στιγμή που υπογράφονταν αυτόγραφα, ενώ μετά τις κατατακτήριες θα έρχονταν οι εργοστασιακοί οδηγοί της SUZUKI ECSTAR (Ianonne – Rins) και της δορυφορικής ομάδας της Monster Yamaha Tech3 (Zarco – Syahrin), να τους γνωρίσουμε από κοντά και να υπογράψουν αυτόγραφα, καπέλα και αφίσες, μιας και οι ομάδες τους χορηγούνται επίσημα από την Motul… Άλλη φοβερή εμπειρία αυτή να βλέπεις από κοντά μερικούς από τους ταχύτερους αναβάτες στον κόσμο!!!!

Μετά από αυτήν την ανεπανάληπτη εμπειρία, και αρκετή αλήθεια κούραση, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο όπου το βράδυ μας είχε οργανώσει η MOTUL βραδιά μπάρμπεκιου με κρέατα και ψαρικά, σε ένα πανέμορφο χώρο πάνω στην λίμνη, στο εστιατόριο Paviljoen van de Dame, για όλους τους καλεσμένους της MOTUL!

Αποκαμωμένοι από την κούραση, πήγαμε για ύπνο γιατί την άλλη μέρα θα φεύγαμε πολύ πρωί να μπούμε στην πίστα για το ζέσταμα και το κυρίως μενού που ήταν οι τρεις αγώνες της μικρής, μεσαίας και μεγάλης κατηγορίας! Εκεί μας περίμενε μια έκπληξη: O Θοδωρής, επικεφαλής της ελληνικής αποστολής μας ενημέρωσε ότι μετά το ζέσταμα και κυριολεκτικά μια ώρα πριν τον αγώνα, θα πάμε στα ενδότερα (πιο ενδότερα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ) της  ομάδας Monster Yamaha Tech3, να φωτογραφηθούμε με τα μηχανάκια των Zarco – Syahrin, είδαμε και τον Lin Jarvis 3 μέτρα μακριά μας, την ώρα που οι μηχανικοί της ομάδας έκαναν τις τελευταίες ρυθμίσεις πάνω στις μηχανές!

Ήρθαμε εκεί ακριβώς που διαδραματίζονται τα πάντα, κι αποχαιρετίσαμε την ομάδα και όλο των χώρο τον paddocks πηγαίνοντας στην εξέδρα να δούμε τον αγώνα. Τα συναισθήματα ήταν μοναδικά, εικόνες που θα μείνουν χαραγμένες για πάντα στο μυαλό και ιστορίες που θα λέω μέχρι να πάω πάλι!

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο περιοδικό MOTO και στην MOTUL που μου έδωσε την μοναδική ευκαιρία να τα ζήσω όλα αυτά από κοντά!

Γιώργος Λουβερδής

 

Κλείνοντας την αποτίμηση μιας πραγματικά μοναδικής εμπειρίας, θέλουμε κι εμείς να ευχαριστήσουμε τους ανθρώπους της ΜΟTUL, και προσωπικά τον κο Θοδωρή Τσέλιο Business Development Manager Motul για την εξαιρετική φιλοξενία αλλά και τους Γ. Παρασκευά ιδιοκτήτη της wolf racing, τo συνάδελφο Nίκο Βιτσιλάκη και τον έτερο υπερτυχερό από το διαγωνισμό που διενέργησε η ΜOTUL  κο Θάνο Δημόπουλο για την εξαιρετική  παρέα …εις το επανιδείν!

 

Ετικέτες

Ένα εκατομμύριο χιλιόμετρα με το εξακύλινδρο Honda CBX1000!

Σαράντα ετών Γιαπωνέζικη στους Γερμανικούς δρόμους
1.000.000χμ με Honda CBX1000
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

27/12/2022

Ο Γερμανός Jürgen Hereth συμπλήρωσε ένα εκατομμύριο χιλιόμετρα στο CBX1000 του 1983 το οποίο έχει στην κατοχή του από το 1986 και αποτελεί το κατεξοχήν όχημά του συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο με κάθε τρόπο, συμπεριλαμβανομένων των συγκυριών: Έχουν τώρα μαζί γενέθλια, εκείνος κλείνει σε λίγες μέρες τα 60 και η μοτοσυκλέτα συμπληρώνει τα 40, οπότε μαζί στρογγυλοποιούν το νούμερο στα 100, που με πολλά ακόμη μηδενικά μας κάνουν τα χιλιόμετρα που έχουν διανύσει σε όλη την Ευρώπη καθώς όσα ταξίδια έχει κάνει ο Jürgen, είναι με την εξακύλινδρη CBX.

Πρόκειται για μία ιστορία που αποτελεί το cover-story του Γερμανικού περιοδικού MOTORRAD CLassic, μία έκδοση με πάρα πολλούς αναγνώστες για τους μοτοσυκλετιστές και φίλους της ανάγνωσης, όπως άλλωστε είναι στο σύνολό τους οι Γερμανόφωνοι. Στο πλούσιο κείμενο που έχουν οι Γερμανοί συνάδελφοι ξεδιπλώνεται η ιστορία του Jürgen και του CBX με όλα τα καλά αλλά και τα στραβά της που για ένα εκατομμύριο χιλιόμετρα δεν είναι πολλά, δεν είναι όμως και αμελητέα.

Γεννημένος το 1963 στο Stein στα περίχωρα της Νυρεμβέργης, ο Jürgen μπήκε στον κόσμο των δύο τροχών με τα μοτοποδήλατα, όπως είναι η σειρά για πλήθος Γερμανών ακόμη και σήμερα εξαιτίας του ξεκάθαρου νομικού πλαισίου για τους δεκαεξάχρονους αλλά και της οδικής εκπαίδευσης που λαμβάνουν. Από εκεί μεταπήδησε σε Hercules K50 RL κι έπειτα με την σειρά σε Honda CB 400 NC, CB 750 K2 και MTX 200 R. Είχε ξεκινήσει ήδη να κάνει όνειρα για ένα Honda CBX 1000 Pro-Link, την εξακύλινδρη μοτοσυκλέτα της εποχής εκείνης που ακόμη και τώρα και περισσότερο τότε, ενέπνεε τα όνειρα του κόσμου. Τελικά τα Χριστούγεννα του 1986 κατάφερε να κάνει μία δική του, ακριβώς όπως την ήθελε με το φαίρινγκ για τα ταξίδια που ονειρευόταν.

1.000.000χμ σε Honda CBX1000
Μαζί με τον ήχο, το πιο χαρακτηριστικό σημείο αυτής της μοτοσυκλέτας!

Ήταν ελαφρώς μεταχειρισμένη με 6.000 χιλιόμετρα και από εκείνη την ημέρα δεν θα έβλεπε ποτέ ξανά το συνεργείο. Ο Jürgen είναι ξεκάθαρος, δεν είχε κανένα σκοπό να την κρατήσει για το υπόλοιπο της ζωής του, δεν σκεφτόταν με αυτό τον τρόπο όπως συχνά βλέπουμε ορισμένους να εκφράζονται για την μοτοσυκλέτα των ονείρων τους: «αυτή να καταφέρω να πάρω και δεν θα φύγει από πάνω μου». Ο Jürgen δεν σκεφτόταν επίσης την εμπορική αξία της μοτοσυκλέτας αυτής και τις στερήσεις που έκανε για να την αποκτήσει. Διότι δυστυχώς το έχουμε δει και αυτό, να αποκτά κάποιος την μοτοσυκλέτα που ονειρευόταν αλλά να την τοποθετεί σε ένα σταντ και απλά να την κοιτά όσο περνούν τα χρόνια. Γνωστός σε μοτοσυκλετιστικές λέσχες της Γερμανίας με διάφορα ψευδώνυμα, ένα από αυτά ήταν ο «Άη Βασίλης» γιατί τέτοιες μέρες ντύνεται πάντα στα κόκκινα και ηγείται των υπολοίπων μελών μοιράζοντας δώρα. Το "χιλιομετροφάγος" είναι ένα άλλο παρατσούκλι με το οποίο είναι γνωστός, όπως και το "άφθαρτος" το οποίο το κέρδισε με άσχημο τρόπο.

1.000.000χμ σε Honda CBX1000
Φωτογραφημένος από το MOTORRAD CLassic δείχνει σαν να έχει 1.000 και όχι 1.000.000 στην πλάτη

Κάθε χρόνο κάνει κατά μέσο όρο 40.000 χιλιόμετρα και καταναλώνει 4 ζευγάρια ελαστικά, στην Γερμανία τα αλλάζουν και στο όριο που πρέπει, ενώ η μέγιστη κατανάλωση φτάνει τα 7 λίτρα που δεν είναι πολύ για μία τέτοια μοτοσυκλέτα. Ο Jürgen φτιάχνει τα πάντα μόνος του στην μοτοσυκλέτα χωρίς να είναι μηχανικός μοτοσυκλετών, δουλεύει όμως στην MAN από τότε που ήταν 16 ετών έχοντας αποκτήσει μεγάλη εμπειρία με τα μέταλλα και εκπαιδεύτηκε και στις CNC εργαλειομηχανές. Η δουλειά του, του έχει εξασφαλίσει τις γνώσεις αλλά και τα «μέσα» για να κάνει την ζωή που θέλει ταξιδεύοντας σε διάφορες χώρες όπως Σουηδία, Γαλλία, Ισπανία, Ολλανδία, Νορβηγία, και Πορτογαλία από όπου γύρισε αεροπορικώς:

Ήταν το 2016 στο χειρότερο ατύχημα των 1.000.000 χιλιομέτρων όπου σώθηκε εξαιτίας της άμεσης παρέμβασης των περαστικών και της ταχείας επέμβασης του ασθενοφόρου. Άλλη μία φορά έχει κινδυνέψει, στην Γερμανική Autobahn όπου στο CBX1000 καταστράφηκαν τα πάντα εκτός από τον κινητήρα. Το ξανά έφτιαξε από το μηδέν και αργότερα το 2016 όταν κέρδισε το παρατσούκλι «άφθαρτος» είχε να κάνει μόνο με τον ίδιο, το CBX1000 είχε μείνει σχεδόν ανέπαφο. Έχει πάει και στο Isle of Man τρεις φορές, το 1996, 1997 και το 2000, ενώ δεν έχει έρθει στα Βαλκάνια και την Ελλάδα…

Στα χρόνια αυτά δεν έχει κρατήσει το CBX τελείως εργοστασιακό γιατί ευτυχώς για τον ίδιο δεν πάσχει από κάποια ψευτολαγνεία και μπορεί να καταλάβει πως αναρτήσεις και πλαίσιο ήταν επιεικώς απαράδεκτα, ακόμη και για μία μοτοσυκλέτα φτιαγμένη για τα όνειρα όπως το CBX1000. Για αυτό και το πλαίσιο είναι ενός Γερμανού κατασκευαστή ο οποίος ειδικεύεται σε παλαιές μοτοσυκλέτες που γίνονται ανακατασκευή για να κυκλοφορούν και δεν είναι για το σαλόνι. Στην γκάμα του έχει μία σειρά από πλαίσια για παλαιότερα μοντέλα, αλλαγμένα και ενισχυμένα στα σημεία που πρέπει.

1.000.000χμ σε Honda CBX1000
Μια πιο αυθεντική φωτογραφία του Jürgen με την "ασφαλτίλα" του ταξιδιού​​​​​

Από εκεί και πέρα το CBX1000 έχει νέες αναρτήσεις και ρυθμιζόμενο πίσω αμορτισέρ. Ένα ZX-9R έχει γίνει ο δότης για διάφορα ηλεκτρονικά στο CBX, η ανάφλεξη είναι σύγχρονη τελείως και για αυτό έχει βάλει και μπουζί Ιριδίου, νέες και φυσικά σύγχρονες αλλαγές στην κεφαλή, φώτα LED και ορισμένα ακόμη χωρίς ωστόσο να πειράξει ο Jürgen το παραμικρό τόσο στον χρονισμό, όσο και στον κινητήρα από εκεί και κάτω. Οι 105 ονομαστικοί ίπποι δεν του φτάνουν, όπως λέει ο ίδιος, ιδιαίτερα στις χαμηλές στροφές αλλά δεν θέλει να πειράξει τίποτα περισσότερο καθώς είναι βέβαιο πως από εκεί και πέρα ξεκινούν τα μηχανικά προβλήματα τα οποία και φυσικά θέλει να αποφύγει.

Ο Jürgen έχει μία αυθεντικότητα όπως ακριβώς συμβαίνει με όλους αυτούς τους ανθρώπους που ξεκινά από την φιλοσοφία ζωής και δεν αντανακλάται μονάχα στην μοτοσυκλέτα του. Θα φορά τα ίδια δερμάτινα χειμώνα – καλοκαίρι (κυκλοφορεί με το CBX1000 όλους τους μήνες που αν υπάρχουν εδώ λίγοι που αφήνουν τις μοτοσυκλέτες τον χειμώνα, στην Γερμανία είναι πολλοί περισσότεροι) και είναι της άποψης «αν βραχώ θα στεγνώσω». Δερμάτινο καπέλο που το χειμώνα διπλώνει και γίνεται ένα windstopper για το κρύο στο στήθος μέσα από το μπουφάν και μόνιμα ένα αντίσκηνο, δεν ταξιδεύει ποτέ σε ξενοδοχεία. Το διαμέρισμά του είναι γεμάτο από ανταλλακτικά του CBX, καθώς σε τέτοιες μοτοσυκλέτες δεν τα ψάχνεις όταν τα χρειαστείς αλλά τα αγοράζεις όταν τα βρίσκεις. Για αυτό τον λόγο κάτω από το κρεβάτι του έχει μία ολόσωμη εξάτμιση και σε διάφορα ντουλάπια μέσα στο σπίτι θα βρεις τα πάντα για το CBX.

1.000.000χμ σε Honda CBX1000
Το εργοστασιακό οδόμετρο αλλάχτηκε στις 100.000χμ από έναν Γερμανό τεχνίτη που του έδωσε την σημερινή του μορφή...

Την τελευταία φορά που χρειάστηκε κάτι, ήταν σχετικά πρόσφατα όταν χτύπησε ένα ελάφι στην έξοδο μίας στροφής και δυστυχώς το πρώτο πράγμα που πάσχει σε αυτή την μοτοσυκλέτα, είναι και το πρώτο πράγμα που καταλαβαίνει κάποιος αν δεν είναι αυθεντικό και αποτελεί και το πιο όμορφο σημείο της: Οι λαιμοί της εξάτμισης! Δεν χρειάζεται να πέσεις με πολλά, ακόμη και από το σταντ να πέσει αυτή η μοτοσυκλέτα, αμέσως η ζημιά είναι μεγάλη. Ακόμη μία δικαιολογία για όλους εκείνους που δεν θα την φόρτωναν ποτέ με χιλιόμετρα, πόσο μάλλον με ένα εκατομμύριο.

Για ανθρώπους όπως ο Jürgen όμως ανοίγεται η ευκαιρία μίας μεγάλης οικογένειας που εκτείνεται σε Γαλλία και Ολλανδία όπου κατασκευάζουν πλέον μόνοι τους τα ανταλλακτικά, πολλά από αυτά σε CNC με ποιότητα ανώτερη της αρχικής και έτσι είναι δύσκολο να ξεμείνει ποτέ. Παρόλο που το CBX δεν σταματά να κυκλοφορεί, υπάρχουν περίοδοι που το χιόνι είναι περισσότερο από μία λευκή φλούδα στον δρόμο και τότε παίρνει ένα XR250RF που το αποκαλεί «χειμερινή μοτοσυκλέτα» καθώς όχι μόνο δεν διαθέτει αυτοκίνητο αλλά δεν έχει και δίπλωμα αυτοκινήτου. Την ερχόμενη Άνοιξη θα ξανά πάει στην Νορβηγία, δεν δέχεται να έρθει από την εδώ πλευρά του Νότου -κάτι ξέρει- ενώ σε κάθε συνέντευξη δηλώνει εργένης αλλά όχι από άποψη, καθώς καμία γυναίκα δεν έχει βρεθεί τα 60 αυτά χρόνια που να μπορεί να ακολουθήσει τον τρόπο ζωής του και κατά επέκταση καταλαβαίνει και ο ίδιος πως αυτό ήταν μάλλον δύσκολο. Αυτός και το CBX θα επιστρέψουν λοιπόν στο Βόρειο Ακρωτήρι αμέσως μόλις ο καιρός το επιτρέψει, γιατί την πρώτη φορά η ομίχλη δεν τους άφησε να τραβήξουν την φωτογραφία που ήθελαν. Επίσης και εδώ κατανοεί πως οι πιθανότητες να μην τα καταφέρει ούτε την δεύτερη, είναι εξίσου μεγάλες εκεί πάνω…

1.000.000χμ σε Honda CBX1000

Άλλη μία αυθεντική φωτογραφία αναβάτη και μοτοσυκλέτας, όπως συνήθως περνάνε τις ημέρες τους την καλοκαιρινή περίοδο:

1.000.000χμ σε Honda CBX1000

sk_motorium