Υπόθεση Renesas: Ομαλοποιείται η παγκόσμια παραγωγή μικροεπεξεργαστών στην αυτοκίνηση και την μοτοσυκλέτα

Μετά την τεράστια καταστροφή που επηρέασε το 60%!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/4/2021

Ένα μήνα πριν, στις 19 Μαρτίου, ξέσπασε πυρκαγιά σε εργοστάσιο μικροεπεξεργαστών στο Τόκυο καταστρέφοντας ένα τεράστιο μέρος της παραγωγής. Το πρόβλημα ήταν πως το 60% της παγκόσμιας παραγωγής μικροεπεξεργαστών για την αυτοκίνηση συγκεκριμένα, έβγαινε από αυτό το εργοστάσιο. Από τους επεξεργαστές που πηγαίνουν στις μονάδες ελέγχου μέχρι τις μνήμες SRAMs, EEPROM & Prom, MRAMs, επεξεργαστές φόρτισης μπαταριών, αισθητήρες κτλ, ο κατάλογος του εργοστασίου αυτού είναι ατελείωτος και εφοδιάζει εκτός από τους Ιάπωνες κατασκευαστές και πάρα πολλούς ακόμη.

Με το που εκδηλώθηκε η πυρκαγιά στην Renesas Electronics οι μετοχές της Honda, Toyota και Nissan σημείωσαν πτώση, ωστόσο το πρόβλημα ήταν πολύ μεγαλύτερο. Παρότι είναι γνωστό πως η εταιρεία παράγει μικροεπεξεργαστές για μεγάλο μέρος των οχημάτων που κινούνται στους δρόμους όλου του κόσμου, δεν ήταν ξεκάθαρο σε ποιο βαθμό επηρεάζει ειδικά την μοτοσυκλέτα και τα σκούτερ καθώς δεν υπάρχουν πληροφορίες για όλη την τεράστια λίστα των τσιπ που χρησιμοποιεί ο κατασκευαστής μίας μονάδας ελέγχου, ECU ή IMU. Μπορεί κανείς να γνωρίζει τον επεξεργαστή, αλλά δεν γίνεται να ξέρει τους προμηθευτές των υπόλοιπων ολοκληρωμένων κυκλωμάτων. Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που η παγκόσμια παραγωγή μικροπεξεργαστών περνά την μεγαλύτερη κρίση εξαιτίας της αυξημένης ζήτησης. Αυτή την εποχή οι συνήθεις διαδρομές προμηθευτών στην αυτοκινητοβιομηχανία είχαν αναγκαστικά αλλάξει με την Renesas μάλιστα να παρουσιάζει αυξητικές τάσεις στην αρχή της χρονιάς. Πράγμα που σημαίνει πως περισσότεροι προμηθευτές εξαρτώνται από την παραγωγή της.

Πάνω σε αυτή την συγκυρία η πυρκαγιά που κατέστρεψε ολοσχερώς μία παραγωγή 156 εκατομμυρίων και αχρήστεψε το εργοστάσιο της Naka, έπαιξε πολύ μεγαλύτερο ρόλο από εκείνον που αρχικά είχε υπολογιστεί.

Επειδή δεν είναι ευρέως γνωστό ποια είναι η Renesas να δώσουμε πολύ περιεκτικά και σύντομα πώς φτάσαμε να εξαρτιούνται από αυτή το 60% των οχημάτων παγκοσμίως: Πίσω στο 2003 η Hitachi και Mitsubishi Electric ενοποιούν τα τμήματα μικροεπεξεργαστών και δημιουργούν έναν κολοσσό, την Renesas Technology. Η Renesas δεν κατασκευάζει απλά, αλλά εξελίσσει την τεχνολογία, κρατά στα χέρια της ένα από τα κλειδιά του μέλλοντος και μάλιστα είναι προσανατολισμένη στην εξέλιξη και λιγότερο στην παραγωγή. Το 2010 γίνεται το επόμενο βήμα. Συγχωνεύεται με την NEC Electronics και μαζί δημιουργούν την Renesas Electronics που ένα χρόνο μετά, το 2011 φτάνει να ελέγχει το 40% της παγκόσμιας παραγωγής μικροηλεκτρονικών για την αυτοκινητοβιομηχανία!

Ακήρυχτος πόλεμος στις τιμές μοτοσυκλετών παγκοσμίως: Πλοία-Κοντέινερ-Πετρέλαιο-Euro5! Τι συμβαίνει στην Ελληνική αγορά

Το πρώτο μεγάλο χτύπημα είναι η καταστροφή στην Ιαπωνία από τον σεισμό και το τσουνάμι που μοιραία χτύπησε επίσης τον Μάρτιο του 2011, έναν χρόνο μετά την συγχώνευση και ενώ έχουν συγκεντρώσει την παραγωγή επάνω τους. Αυτή λοιπόν δεν είναι η πρώτη φορά που η Renesas καλείται να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις της έχοντας κατεστραμμένα εργοστάσια. Την προηγούμενη φορά μετέφερε κομμάτι της παραγωγής στην Σιγκαπούρη, σε δικό της εργοστάσιο που διατηρεί εκεί για να είναι κοντά στις ναυτιλιακές οδούς.

Ακριβώς δέκα χρόνια μετά από τότε, τον περασμένο μήνα, η καταστροφική πυρκαγιά που θα διέλυσε το εργοστάσιο δεν γινόταν να αντιμετωπιστεί με τον ίδιο τρόπο μεταφέροντας την παραγωγή αλλού. Κι αυτό γιατί σημαντικό κομμάτι βασιζόταν σε πρωτότυπα μηχανήματα παραγωγής. Ένα μέρος της παραγωγής μεταφέρθηκε σε εξωτερικούς συνεργάτες μετά την πυρκαγιά αλλά αυτό δεν μπορούσε να γίνει για το σύνολο της τεράστιας γκάμας προϊόντων που έχει η Renesas. Με χθεσινό Δελτίο Τύπου ο Ιαπωνικός κολοσσός ανακοινώνει πως έφτασε πλέον το 10% της παραγωγής της πριν την φωτιά. Όπως αντιλαμβάνεστε το 10% είναι ένα μικρό βήμα για μία εταιρεία που πριν ξεκινήσει το παγκόσμιο πρόβλημα με τους μικροεπεξεργαστές, κάλυπτε ήδη το 60% της αυτοκίνησης. Ωστόσο τα πρωτότυπα μηχανήματα που η ίδια η Renesas έχει εξελίξει θα είναι σύντομα έτοιμα να αντικαταστήσουν εκείνα που κάηκαν, μέχρι τέλος αυτής της βδομάδας η παραγωγή θα φτάσει στο 30%, στο τέλος Απριλίου θα έχει ανέβει στο 50% και τέλος Μαΐου, σε ένα μήνα από τώρα, θα επιστρέψει στο 100%.

Αυτό είναι ένα πάρα πολύ καλό νέο, από την στιγμή που οι αρχικές εκτιμήσεις προέβλεπαν ομαλοποίηση μετά από τρεις με τέσσερις μήνες!

Από τις 23 μονάδες που καταστράφηκαν έχουν ήδη αντικαταστήσει τις 17 πράγμα που είναι εντυπωσιακό δεδομένης της πολυπλοκότητάς τους, αλλά ταυτόχρονα η επιστροφή στο τέλος Μαΐου είναι ήδη πολύ πιο μακριά από εκείνο που θα ήθελαν οι κατασκευαστές. Πιο κοντά από την αρχική εκτίμηση, αλλά θα ήταν όλοι ικανοποιημένοι αν η Renesas επέστρεφε κιόλας από εχθές!

Κι ο λόγος είναι πως η πυρκαγιά αυτή έρχεται να προστεθεί στα τεράστια προβλήματα με την αύξηση των μεταφορικών και των πρώτων υλών, όπως ακριβώς έχουμε αναλύσει σε αυτό το άρθρο μας, δημιουργώντας συνθήκες ασφυξίας στις γραμμές παραγωγής.

Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει κατασκευαστής μοτοσυκλετών που να μην παρουσιάζει ελλείψεις στις παραδόσεις με την ελληνική αγορά να επηρεάζεται κάπως λιγότερο από την στιγμή που στηρίζεται σε πολύ μικρότερα νούμερα.
Οι διασυνδέσεις μας με το εξωτερικό μας δίνουν όμως μία πολύ πιο προβληματική εικόνα συγκριτικά με την ελληνική, με τους ξένους αντιπροσώπους που παραγγέλνουν τριψήφιο αριθμό από ένα μοντέλο (!) και να παραλαμβάνουν διψήφιο στις πρώτες δεκάδες! Δεν έχουν μοτοσυκλέτες να πουλήσουν βγαίνοντας από μία ήδη δύσκολη περίοδο. Οι ανατιμήσεις και οι καθυστερήσεις είναι ένα σοβαρό ζήτημα της παγκόσμιας παραγωγής που θα απασχολήσει το επόμενο διάστημα περισσότερο καθώς δεν έχει φανεί ακόμα το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος.

 

Σε 14 χώρες της Ευρώπης οδηγείς 125 κυβικά με δίπλωμα αυτοκινήτου: Πώς θεσπίστηκε αυτό

Τρεις με χαρακτηριστικά παρόμοια της Ελλάδας
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/10/2020

Εδώ και πολλά χρόνια στην Ιταλία, μία χώρα που η διήθηση των μοτοσυκλετών στις λωρίδες αυτοκινήτων συμβαίνει με την ίδια καθολικότητα όπως κι εδώ, οι κάτοχοι διπλώματος αυτοκινήτου οδηγούν σκούτερ, παπιά κτλ έως 125 κυβικά δίχως κάποια άλλη προϋπόθεση. Υπό προϋποθέσεις ισχύει το ίδιο και στην Ισπανία και την Πορτογαλία, χώρες με παρόμοια με εμάς διείσδυση της μοτοσυκλέτας στην καθημερινή ζωή, κοιτώντας τα ποσοστά πληθυσμιακά. Είναι επίσης χώρες που δέχονται μεγάλο κύμα τουριστών κάθε χρόνο ενώ έχουν και αρκετό εγχώριο τουρισμό.

Συνολικά 14 χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν αλλάξει την ισοδυναμία του διπλώματος οδήγησης αυτοκινήτου για να μικρά δίκυκλα, με έμφαση στα σκούτερ και τα παπιά.

Για το τι ισχύει αυτή την στιγμή στην Ευρώπη, υπεύθυνα και τεκμηριωμένα μπορείτε να διαβάσετε εδώ, όπου θα βρείτε και πίνακα κατάταξης ανά χώρα:


Οδήγηση μοτοσυκλέτας Α1 με δίπλωμα αυτοκινήτου: Ποιες χώρες της Ευρώπης την εφαρμόζουν και πώς

 

Πώς όμως οδηγηθήκαμε σε αυτό; Τι έχουν δει, μετρήσει και αποδείξει οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι για την οδήγηση των σκούτερ, παπιών κτλ με δίπλωμα αυτοκινήτου; Και ποιο είναι το βασικό σημείο στο οποίο έχουν στηριχθεί; Μιας και δεν πρόκειται για νέα υπόθεση, απλά πρόσφατα απασχόλησε την κοινή γνώμη στην Ελλάδα μετά τα όσα συνέβησαν εδώ, το βασικό στο οποίο εστιάζου είναι κάτι που έχει ειπωθεί σε “white paper” ή αλλιώς «Λευκή Βίβλος» από το 2001 για Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Μεταφορών.

Όσα θα πούμε πιο κάτω πιο ξεκάθαρα αποτυπώνονται σε MEMO που εκδίδεται στις Βρυξέλες στις 18 Ιανουαρίου 2013 και σηματοδοτεί την μετάβαση στον νέου τύπο διπλώματος που έχει την όψη κάρτας. Θα το βρείτε σαν pdf στο τέλος του άρθρου για να το κατεβάσετε ώστε να δείτε πως αυτά που λέμε είναι οι απόψεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συγκεκριμένα αναφέρονται στην 4η σελίδα.

Από εκεί και πέρα εμείς δεν τα ακούμε για πρώτη φορά, απεναντίας είναι κάτι που οι Ιταλοί έχουν μετρήσει, υπολογίσει και αξιολογήσει χρόνια τώρα και νεότερες έρευνες στην Ισπανία έχουν δει πως υπάρχει εφαρμογή και σε αυτούς, με μείωση ατυχημάτων από την ημέρα της εξίσωσης. Έχουν εφαρμογή οι πρακτικές της Ιταλίας και της Ισπανίας σε μία άναρχη και δίχως σωστή εκπαίδευση χώρα, όπως η μικρή τραγική μας Ελλάδα; Ίσως και παραπάνω από όσο νομίζει κανείς, για αυτό πάμε να δούμε ποιος είναι ο ΠΡΩΤΟΣ και βασικός λόγος που 14 χώρες στην Ευρώπη δίνουν την δυνατότητα σε οδηγό αυτοκινήτου να οδηγήσει ένα σκούτερ ή ένα παπί:
 

Αυταπόδεικτο λοιπόν είναι το γεγονός πως η οδήγηση μοτοσυκλέτας είναι κάτι που ΚΑΤΑΚΤΙΕΤΑΙ δεν διδάσκεται. Περισσότερο από τα υπόλοιπα οχήματα στους δρόμους, η οδήγηση μοτοσυκλέτας είναι κάτι που το ΚΑΤΑΚΤΑΣ όσο ταλέντο έχεις ή δεν έχεις, και δεν το κερδίζεις με μερικά μαθήματα ακόμη κι αν περάσεις τις εξετάσεις. Όπως και το δίπλωμα του αυτοκινήτου που είσαι αναγκασμένος να γυρνάς με ένα «Ν» για να σε προσέχουν οι άλλοι. Περισσότερο όμως ισχύει αυτό για τις μοτοσυκλέτες. Για αυτό και στην Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθούν να σε κάνουν να γίνεις μοτοσυκλετιστής με βήματα και όχι με εξετάσεις. Και όσο πιο νωρίς τα βήματα τόσο το καλύτερο για αυτό και σου επιτρέπουν να οδηγήσεις από τα 16 ένα σκούτερ 125 κυβικών! Μάλιστα από 16, είναι κι αυτό στον παραπάνω σύνδεσμο, αν μπείτε στον κόπο να τον δείτε.

Αν τώρα ΠΟΤΕ δεν έχεις οδηγήσει οτιδήποτε με δύο τροχούς, τότε στα 24 μπορείς να πας και να βγάλεις δίπλωμα, βγαίνοντας την επόμενη ημέρα στους δρόμους με την καινούρια σου μοτοσυκλέτα. Μην σας κάνει εντύπωση αν είναι χίλια κυβικά κιόλας, εκτός από το γεγονός πως επιτρέπεται, στην συνείδηση εκείνου που οδηγεί για πολλά χρόνια αυτοκίνητο, τα χίλια κυβικά είναι λίγα ενώ υπάρχουν δημοφιλή μοντέλα από μάρκες που τις γνωρίζει ήδη και που μπορεί να αποκτήσει με όσες μηνιαίες δόσεις τον βολεύουν. Για να μην κάνουμε διαφήμιση κοιτάξτε προς βόρεια Ευρώπη μεριά και είναι και από τα μηνύματα που παίρνουμε συχνά: «Να πάρω το… τάδε (*1.200 κυβικά) για πρώτη μοτοσυκλέτα που βρίσκω με τόσες δόσεις;» Η απάντησή μας είναι πάντα όχι, και να πάρει κάτι μικρό – συμβουλή που δεν ακολουθεί κανείς… Κι αυτοί είναι αρκετοί, δεν είναι λίγοι.

Οι άνθρωποι που αποφασίζουν για αυτά τα πράγματα στις υπόλοιπες χώρες, σε αντίθεση με την εικόνα που βλέπουμε εδώ, δεν είναι πολιτικοί καριέρας 50-55-60 χρονών ή και παραπάνω που το μόνο που ξέρουν για τις μοτοσυκλέτες είναι πως είναι καλές για να τους ακολουθούν ως προστασία και όσα είχαν δει σε βιντεοκασέτες του ’80. Δεν είναι υπερβολή το παραπάνω, αλλά η πραγματική εικόνα που έχουμε δει πολύ πρόσφατα πηγαίνοντας μία βόλτα από το Υπουργείο. Οι άνθρωποι που εισηγούνται στις υπόλοιπες χώρες είναι μοτοσυκλετιστές οι ίδιοι και με βαθιά γνώση για αυτό που κάνουν. Δεν βασίζονται στην περιπτωσιολογία όπως το αμίμητο «έχουν δει πολλά τα μάτια μου». Για αυτό και επιμένουν πως η οδήγηση μοτοσυκλέτας είναι κάτι που το κατακτάς. Έχοντας φτιάξει όλο το νομικό πλαίσιο από το 2013 για να γίνει αυτό το βήμα και σε άλλες χώρες εκτός από αυτές που ήδη εφαρμόζεται, εξακολουθούν να βλέπουν αναβάτες 24-25 (δυστυχώς και μεγαλύτερους) να ανεβαίνουν σε μεγάλες μοτοσυκλέτες δίχως πρότερη εμπειρία. Κι έχουν μετρήσει και αποδείξει πως έτσι αυξάνονται τα ατυχήματα, αν το χρειάζεται κανείς αυτό αποδεδειγμένο και τεκμηριωμένο για να το αντιληφθεί.

Ως ακόμη ένα μέτρο για να σε δελεάσουν να πας στις μεγάλες μοτοσυκλέτες με μικρά βήματα και όχι απότομα, είναι να σου επιτρέπουν να οδηγείς παπιά, σκούτερ κτλ έως 125 κυβικά με το δίπλωμα αυτοκινήτου. Μιας και ήδη ξέρεις να χειρίζεσαι ένα μεγαλύτερο όχημα και βασιζόμενοι στο αίσθημα της αυτοσυντήρησης που φέρει ο καθένας. Εκείνος που δεν ξέρει ισορροπία έτσι κι αλλιώς δεν θα ανέβαινε ποτέ στην σέλα. Με το ίδιο σκεπτικό που ένας πατέρας επιτρέπεται να νοικιάσει το καλοκαίρι ένα βαρκάκι και να βγάλει δύο παιδιά στα βαθιά, χωρίς να έχει καμία ναυτοσύνη.

Κανείς που του επιτρέπεται να βγάλει δίπλωμα για μεγάλη μοτοσυκλέτα δεν θα πάει βήμα – βήμα, εκεί μην περιμένετε το αίσθημα της αυτοσυντήρησης διότι έχει περάσει εξετάσεις και θεωρεί τον εαυτό του έτοιμο. Αλλά αποδεδειγμένα δεν είναι, κι από μόνος του δεν πρόκειται να κάνει το σταδιακό βήμα. Μελλοντικά η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να σου απαγορέψει τελείως να βγάλεις δίπλωμα ανεξαρτήτως κυβισμού αλλά πριν φτάσουμε εκεί, σε δελεάζει να ξεκινήσεις την μοτοσυκλετιστική σου ζωή με κάτι μικρό.

Ούτε και αυτό το έχει αφήσει στην τύχη του όμως. Έβαλε όριο στην αναλογία κιλών ανά ίππο που δεν υπήρχε και αύξησε την ενεργητική ασφάλεια ενώ απαγόρευσε και την απουσία συνδυασμένου φρένου. Διότι ξέρει πώς φρενάρουν οι δύο τροχοί και είναι βέβαιη πως ακόμη κι αν το αναλύσεις σε έναν νέο αναβάτη, στο φρενάρισμα πανικού θα κάνει εκείνο που ξέρει. Όταν δοκιμάζαμε τα πρώτα 125αρια με τα νέα φρένα, παίρναμε σχόλια για το Aprilia RS που κάποτε έπιανε 170 τελική και για τα φρένα που είναι υπερβολή και «εντάξει μωρέ έτσι όπως τα έχουν κάνει σταματούν και με την σόλα παπουτσιού». Ωστόσο η αλήθεια που το γενικό σύνολο αδυνατούσε να δει, είναι πως τα 125άρια προετοιμαζόντουσαν για ένα συγκεκριμένο σκοπό. Αντιθέτως τώρα θα δείτε πως μερικοί έχουν συγκρατήσει την εικόνα ενός «δίχρονου διάολου» όταν τους πουν για 125 κυβικά, ενώ πριν μερικά χρόνια κορόιδευαν για την ανυπαρξία δύναμης και τα υπερβολικά φρένα! Σε ανθρώπους που ξέρουν γιατί πράγμα μιλούν, κάνοντας σχέδια σε βάθος 40-50 ετών (η «Λευκή Βίβλος» έχει ορίζοντα το 2050) δίνουμε περισσότερη βαρύτητα αντί για ανθρώπους σε ένα ελληνικό υπουργείο που νομοθετούν για τις μοτοσυκλέτες με κριτήρια… ντομάτας! Κι έπειτα η Ισπανία, ως χώρα που έχει πρόσφατα κάνει την κίνηση της εξίσωσης έχει μετρήσει μείωση ατυχημάτων, με πάρα πολλούς τουρίστες, παραπτώματα κατανάλωσης αλκοόλ κτλ στους δρόμους της…