Το μεγαλύτερο Test Ride Event της Ελλάδας – Ένα απίστευτο μοτοσυκλετιστικό διήμερο!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/6/2016

---UPDATE 2017---

Φέτος το Test Ride Event προγραμματίζεται λίγο μετά την Έκθεση Μοτοσυκλέτας στις 6 και 7 Μαίου 2017! Μέχρι να οριστικοποιηθεί η ημερομηνία και η τοποθεσία, διαβάστε όλα όσα κάναμε πέρσι, στην δεύτερη διοργάνωση ενός Test Ride Event που έγινε θεσμός και αποτελεί το μεγαλύτερο του είδος του!

 

Test Ride Event 2016:

Στις 28 και 29 Μαΐου, πολυάριθμοι φίλοι του περιοδικού MOTO, συγκεντρώθηκαν στα Μέγαρα για το μεγαλύτερο Test Ride που διοργανώνεται στην Ελλάδα, και σύμφωνα με όσα έχουμε δει ίσως και το μεγαλύτερο ολόκληρης της Ευρώπης. Πότε άλλωστε έχουν συγκεντρωθεί τόσες πολλές εταιρίες σ’ ένα test ride και μάλιστα σε πίστα, με τον κόσμο να οδηγεί δωρεάν τις μοτοσυκλέτες;

 

Το MOTO έχει οργανώσει πολλά test ride για τους αναγνώστες του, αλλά όταν πέρσι - για πρώτη φορά - αποφασίσαμε να συγκεντρώσουμε τόσες πολλές μοτοσυκλέτες στην πίστα, ήταν δικαιολογημένη μία μικρή δόση δυσπιστίας για την τελική εκδοχή. Και εμείς άλλωστε είχαμε αμφιβολίες. Θα έρθει μέχρι τα Μέγαρα τόσος κόσμος που να δικαιολογούνται όλα αυτά τα μεγάλα έξοδα; Αν πάλι έχουμε πάρα πολλές συμμετοχές, θα καταφέρουμε να τους υποδεχτούμε όλους; Κι όμως πέρσι ξεπεράσαμε τα 7.400 test ride που σημαίνει ότι όχι μόνο ήρθαν πολλοί από τους αναγνώστες μας, αλλά οδήγησαν και πολλές μοτοσυκλέτες! Ήταν ένα μεγάλο στοίχημα το πρώτο Test Ride Event και το κερδίσαμε, αφού ο κόσμος αλλά και οι εταιρίες που συμμετείχαν την πρώτη χρονιά, μας ζητούσαν να το οργανώσουμε ξανά. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που περισσότερο με ισχυρή απαίτηση και λιγότερο ως παράκληση, ζητούσαν να γίνει και αλλού, ώστε να μην χρειάζεται να ταξιδέψουν! Κι αυτό παρόλο που είχαν έρθει παρέες από νησιά, από βόρειο Ελλάδα, υπήρχαν άνθρωποι που ταξίδεψαν και αυθημερόν ενώ γυρνούσαν όλη την ημέρα στην πίστα.

Δείτε ένα trailer από το ρεπορτάζ του φετινού Test Ride Event:

 

Πέρσι λοιπόν η επιτυχία ήταν τέτοια και το ενδιαφέρον του κόσμου τόσο, που είχαμε την υποχρέωση να επαναλάβουμε το Test Ride Event, κι έτσι ακριβώς έγινε! Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, στο τέλος Μαΐου - υποδεχτήκαμε 1.500 φίλους της μοτοσυκλέτας που οδήγησαν 81 διαφορετικά μοντέλα σε δύο ξεχωριστές πίστες, απολαμβάνοντας την φιλοξενία και την οργάνωση του MOTO! Μεγάλο άγχος και τεράστιο αίσθημα ευθύνης για να προλάβουν όλοι να οδηγήσουν και μάλιστα πολλά διαφορετικά μοντέλα. Ωστόσο φέτος ο κόσμος ερχόταν πιο ενημερωμένος, τόσο για την διαδικασία, όσο και για το πνεύμα της εκδήλωσης. Το αποτέλεσμα είναι να ακούμε συνέχεια το ευχαριστώ, ακόμα κι όταν αναγκαζόμασταν να κόψουμε από κάποιον συμμετέχοντα το ειδικό βραχιολάκι, γιατί είχε παραβεί τους κανόνες στην πίστα! Πέρσι είχαμε εκατοντάδες σχόλια σε όλα τα κοινωνικά μέσα, στο motomag, σε email, ακόμα και σε τηλέφωνα στο γραφείο του περιοδικού, με την ευχή να ξανά γίνει και με ευχαριστήρια που όλη μέρα στον καυτό ήλιο, υποδεχόμασταν τον κόσμο έχοντας την αγωνία να περάσει μερικές όμορφες ώρες στην πίστα. Στον αντίστοιχο απολογισμό του πρώτου Test Ride Event, σκεφτήκαμε να ξεδιαλύνουμε τα αρνητικά σχόλια και να τα δημοσιεύσουμε! Γιατί τα αρνητικά που ακούγαμε είχαν να κάνουν αποκλειστικά με την διαδικασία, που πρώτη φορά εφαρμοζόταν και ήταν από μόνα τους επεξηγηματικά, ορίστε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από πέρσι: «…και δεν με άφηναν να διαλέξω μοτοσυκλέτα -  κατάφερα και πήρα τα MT09, RC390, Gsr 750, Super duke 1290, Street triple, Z1000, Hayabusa, Duke 690 και kymco xciting» Δηλαδή εκείνος που παραπονιόταν για την διαδικασία τελικά οδήγησε 9 μοτοσυκλέτες σε πίστα –δωρεάν- είδε φίλους και πέρασε όμορφα!

 

 

 

Φέτος όμως είχαμε μονάχα όμορφα σχόλια και βασικός λόγος είναι ότι ο κόσμος έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι το Test Ride Event του MOTO είναι μία γιορτή της μοτοσυκλέτας, ούτε track day, ούτε ευκαιρία σύγκρισης. Φυσικά και συνυπάρχουν όλα μαζί, όπως η ευκαιρία να δοκιμάσεις μία μοτοσυκλέτα που ενδιαφέρεσαι να αγοράσεις, ωστόσο η πιο σωστή αντιμετώπιση είναι να το δει κανείς σαν μία ζωντανή έκθεση, μία έκθεση που οδηγείς τα εκθέματα. Έρχεσαι να δεις τις μοτοσυκλέτες που είναι συγκεντρωμένες σε ένα σημείο και να τις οδηγήσεις δωρεάν, χωρίς είσοδο, χωρίς χρονοβόρες διαδικασίες. Εμείς αυτό που θέλουμε σαν περιοδικό μοτοσυκλέτας είναι να βλέπουμε ευχαριστημένο κόσμο να οδηγεί συνέχεια στην πίστα και είναι ο μόνος λόγος που μπαίνουμε σε όλο αυτό τον κόπο. Και αξίζει κάθε λεπτό! Από τα email και τις ευχές που εισπράττουμε, μέχρι τα χαμόγελα που βλέπουμε, η ανταμοιβή είναι τεράστια!

 

Φέτος βελτιώσαμε ακόμα περισσότερο την ροή των γκρουπ των μοτοσυκλετών, διατηρώντας τον αυστηρό κανόνα που έχουμε θέσει για συγκεκριμένο αριθμό μοτοσυκλετών που γυρνούν ταυτόχρονα στην πίστα. Με χορογραφημένες διαδικασίες όμως, καταφέραμε να έχουμε ένα τρίτο γκρουπ να μπαίνει στην πίστα, την στιγμή που το πρώτο έβγαινε έξω και ένα τέταρτο προετοιμαζόταν στις μοτοσυκλέτες. Το αποτέλεσμα είναι να αναχωρούν 11 ή 12 μοτοσυκλέτες κάθε τρία λεπτά!

 

Ταυτόχρονα ενημερώσαμε τον κόσμο για την συλλογική σκέψη που είχε την πρώτη χρονιά, ώστε να μην έρθουν μαζεμένοι την ίδια ώρα. Πέρσι στις 8:30 το πρωί του Σαββάτου είχαμε 400 άτομα να περιμένουν να οδηγήσουν. Είχαν όλοι τους σκεφτεί το ίδιο ακριβώς πράγμα: Θα πάμε νωρίς που δεν θα είναι κανείς! Φέτος, και αφού το επαναλάβαμε πολλές φορές, αυτή την σκέψη την διατήρησαν περίπου οι μισοί, ενώ μέχρι και αργά το απόγευμα ερχόταν συνέχεια κόσμος. Έτσι η ροή των επισκεπτών ήταν απόλυτα φυσιολογική για μία τέτοια εκδήλωση, με τον μέσο χρόνο αναμονής κάτω από τις τέντες όταν υπήρχαν πολλά άτομα, να μην ξεπερνά τα δέκα λεπτά!

 

 

Είδαμε πολύ λιγότερο κόσμο να έχει έρθει να οδηγήσει με αθλητικά παπούτσια ή χωρίς γάντια συγκριτικά με πέρσι και αυτό μας κάνει ακόμα πιο χαρούμενους, καθώς είναι μία ακόμα μικρή συμβολή του MOTO, προς την βελτίωση του μοτοσυκλετιστικού πνεύματος.

 

Είδαμε συμμετέχοντες, αγνώστους μεταξύ τους, να δανείζουν γάντια σε κάποιον που είχε έρθει χωρίς αυτά, για να μπορέσει να μπει στην πίστα. Ακόμα και παπούτσια είδαμε να ανταλλάσσουν!

 

Είδαμε ανθρώπους να έχουν βρεθεί σε μοντέλο που δεν σκεφτόντουσαν για αγορά και να επιστρέφουν με τελείως διαφορετική εντύπωση, κι άλλους να «ανακαλύπτουν» μοτοσυκλέτες που είχαν ξεχάσει να εντάξουν στην πεντάδα ή δεκάδα που είχαν στοχεύσει για να οδηγήσουν.

 

Κι έπειτα σε κάθε γκρουπ ακούγαμε νέες –απίστευτες- ατάκες! Ευχαριστούμε λοιπόν όλους εσάς που ήρθατε, για την πρόσχαρη διάθεση που μεταφέρατε και τον ενθουσιασμό σας. Ευχαριστούμε τους χορηγούς μας, που χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε να σηκώσουμε μόνοι μας το μεγάλο κόστος, καθώς και όλες τις εταιρίες που συμμετείχαν! Για άλλη μία χρονιά οι εταιρίες έδωσαν δυναμικό παρόν στο κάλεσμα του MOTO αποδεικνύοντας την διάθεση τους να βρίσκονται κοντά στον κόσμο της μοτοσυκλέτας! Δεσμευόμαστε λοιπόν ότι πλέον το Test Ride Event θα αποτελεί θεσμό και στοχεύουμε να το εξελίξουμε ακόμα περισσότερο!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ετικέτες

MotoGP: Μεγάλο ιστορικό αφιέρωμα σε όλα τα αδέρφια που έχουν συνυπάρξει στους αγώνες!

Οι Marquez και οι Espargaro δεν είναι οι μόνοι…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/11/2019

Από την επόμενη σεζόν δύο δυάδες επιθέτων, οι Marquez και Espargaro θα βρεθούν όλοι μαζί στην ίδια πίστα. Το περίεργο, όπως το χαρακτήρισαν και οι ίδιοι, θα είναι με τους Marquez που θα αγωνίζονται με την ίδια μοτοσυκλέτα στην ίδια ομάδα. Δεν είναι όμως ούτε η πρώτη φορά που έχουμε τέσσερις αναβάτες που μοιράζονται δύο επίθετα στην ίδια πίστα ταυτόχρονα. Ούτε και αν ανέβουν στα βάθρο δύο με το ίδιο επίθετο θα έχει υπάρξει κάτι που επίσης δεν έχουμε ξανά δει. Όλα αυτά έχουν γίνει κατά περίπτωση ξανά. Σίγουρα όχι με την ίδια προβολή, αλλά έχουν ξανά γίνει – κατά περίπτωση. Η ιστορική αναδρομή θα αφήσει να φανεί για πιο λόγο ενώ όλα αυτά έχουν γίνει ξανά, δεν είναι στην πράξη το ίδιο με αυτό που πρόκειται να δούμε από την επόμενη σεζόν. Μεγαλύτερη ίσως διαφορά, είναι πως ο Alex Marquez θα πρέπει να διαχειριστεί την σύγκριση του τυχαίου σχόλιου στα κοινωνικά δίκτυα σε κάθε αποτέλεσμα, σε κάθε αγώνα, καθώς εκείνος θα ψάχνει την μοτοσυκλέτα ενώ ο αδερφός του θα έχει στόχο την νίκη. Η απόσταση αυτή σε στόχους, είναι τεράστια για δύο αναβάτες της ίδιας ομάδας, όπως είδαμε και φέτος. Πόσο μάλλον όταν αυτοί είναι και αδέρφια…

Ξεκινάμε από τα MotoGP πριν ξανά πιάσουμε τον χρόνο από την αρχή, διευρύνοντας την λίστα με περισσότερους αγώνες...

 

Στην μακρά ιστορία των MotoGP τα πρώτα αδέρφια που βρέθηκαν να κάνουν το ίδιο άθλημα, ήταν οι Juan Salantino και Eduardo Salantino, έτρεχαν με την ίδια μοτοσυκλέτα και ανέβηκαν το 1962 μαζί στο βάθρο. Ωστόσο δεν θα πρέπει η συγκεκριμένη περίπτωση να συγκριθεί με την τωρινή του Marquez. Κι αυτό γιατί ο Juan Salantino και ο Eduardo Salntino που πήραν μέρος με Norton στον 8ο και τελευταίο αγώνα του 1962 στην Αργεντινή, ήταν «τοπικοί ήρωες» σε ένα ολότελα Αργεντίνικο Grand Prix. Τότε είχαν γίνει συνολικά 11 αγώνες, όμως για τα 500σια μετρούσαν οι 8 ξεκινώντας από το Isle of Man και όχι από το Ισπανικό και Γαλλικό Grand Prix που πραγματοποιήθηκε νωρίτερα, μαζί και το Γερμανικό αργότερα.

Ο θάνατος τότε του Tom Phillis είχε επηρεάσει την τοπική κοινωνία των αγώνων μοτοσυκλέτας και μπορεί ο Hailwood να μην έτρεξε στην Αργεντινή αλλά πήρε τον τίτλο. Αν είχε τρέξει, τότε τα δύο αδέρφια Salantino δεν θα είχαν βρεθεί στο βάθρο εξαιτίας της διαφοράς χρόνου που θα είχαν με τον Hailwood που με μεγάλη βεβαιότητα θα κέρδιζε τον αγώνα.

 

Είναι εξαιρετικά σπάνιο να βρεθούν δύο αδέρφια στο ίδιο βάθρο και από τότε έχει γίνει άλλη μία φορά και τελευταία, το 1997.

Τότε οι φοβεροί Aoki, τελευταίοι μεγάλοι ήρωες της Ιαπωνίας μαζί με τον Aoyama, είχαν τερματίσει στην Imola πίσω από τον Doohan που επίσης έτρεχε με Honda όπως και εκείνοι. Δεύτερος ο Nobuatsu και τρίτος με διαφορά 20 δευτερολέπτων ο Takuma, χωρίς όμως να έχει καμία επαφή με τον Carlos Checa που ακόμη πιο πίσω τερμάτιζε τέταρτος. Οι αδελφοί Aoki ανέβηκαν το 1997 δικαιωματικά στο βάθρο, στην δεύτερη και τρίτη θέση.

τον Ιούλιο στην Suzuka...

Για την ιστορία και ο τρίτος της οικογένειας, ο Haruchika Aoki, ακολουθούσε ήδη την αγωνιστική καριέρα κερδίζοντας τίτλους στα 125, το ’95 και ’96 και τα αδέρφια είχαν κερδίσει το παρατσούκι, “The Fireball Brothers”. Έναν χρόνο μετά το διπλό βάθρο για τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια, το 1998, μία άσχημη πτώση του Takuma θα τραυμάτιζε την σπονδυλική του στήλη και θα τον άφηνε παράλυτο από την μέση και κάτω. Κρατήθηκαν στον χώρο των αγώνων με την Honda ενώ σχετικά πρόσφατα ο Takuma έτρεξε και στο Rally Dakar και σε άλλα χωμάτινα Rally με αυτοκίνητο. Πριν λίγους μήνες, κι από εκεί είναι και η φωτογραφία, ο Takuma οδήγησε ξανά την Honda CBR στην Suzuka με τον Nobuatsu να κρατά και να σπρώχνει την μοτοσυκλέτα μέχρι να μπορέσει να φύγει μόνος του. Με αντίστοιχο μηχανισμό πριν λίγες ημέρες, οδήγησε και o Wayne Rainey στην Suzuka, προκαλώντας παγκόσμια τον θαυμασμό και το ξύπνημα της μνήμης…

 

Τα αδέρφια Aoki βρέθηκαν στο βάθρο με πρώτο τον Doohan, καθόλου τυχαία αυτός είναι ο επόμενος στην λίστα. Ο μικρότερος αδερφός του Mick Doohan, ο Scott Doohan είχε πάρει μέρος στον πρώτο αγώνα του 1994 στην Αυστραλία ως wildcart. Ο Mick έτρεχε με Honda, προφανώς, και ο Scott με Harris Yamaha, τερματίζοντας την 12η τότε θέση με τον Mick να ανεβαίνει τρίτος στο βάθρο.

 

Ο Kenny Roberts JR βρέθηκε σε πολλούς αγώνες μεταξύ 2004 – 2007 στην ίδια πίστα με τον Kurtis Roberts, ξεκινώντας από το Rio de Janeiro φτάνοντας έως και την Laguna Seca το 2007. Με τον πατέρα τους, το θρύλο Kenny Roberts, ο νεότερος Kurtis θα εμπλεκόταν πρόσφατα σε δικαστική διαμάχη με τον Roberts JR να κρατά ουδέτερη θέση, αλλά να πηγαίνει αντίθετα από τον αδερφό του πρακτικά. Φτάνοντας την μεταξύ τους αντιπαράθεση στα δικαστήρια, μετά τις πίστες…

Την ίδια χρονιά και στην ίδια πίστα, ως wildcart συμμετοχή, είδε και ο Nicky Hayden τον Roger Lee.

Μάλιστα o Roger Lee Hayden είχε τερματίσει με την Kawasaki, ψηλότερα από την Honda του Nicky to 2007! Τα αδέρφια Hayden θα βρισκόντουσαν άλλη μία φορά στην πίστα.

Ερχόμενοι πιο πρόσφατα, συναντάμε τους Binder. Ο Brand πέρασε πλέον στα MotoGP έχοντας τρεις σερί νίκες στους τελευταίους αγώνες της Moto2 και έχοντας παλέψει με τον Alex Marquez στο φετινό πρωτάθλημα της μεσαίας κατηγορίας. Έχει όμως κι έναν αδερφό, τον Darryn, στη Moto3 από το 2015.

Από τη λίστα δεν μπορούσε να απουσιάζει και ο Rossi χάρη στον ετεροθαλή αδερφού Luca Marini που έχει τρεις νίκες στη Moto2 απ’ το 2016, που ξεκίνησε να συμμετέχει κανονικά.

Μέχρι ο Alex να ανέβει στα MotoGP, ο Aleix και ο Pol Espargaro αγωνίζονται στα MotoGP απ’ το 2014 ενώ έχουν υπάρξει και στιγμές μονομαχίας μεταξύ τους.

 

Διευρύνοντας την λίστα των αδερφών στα GP γενικά, όπως μέχρι τώρα ήταν ο Alex και ο Marquez και όχι απλά στην ίδια κατηγορία ταυτόχρονα, πρέπει να συμπεριληφθούν οι Christian και Dominique Sarron, οι πιο γρήγοροι της Γαλλίας την δεκαετία του ΄80. Όταν ο Christian κέρδισε τον τίτλο το 1984 στα 250, ο Dominique θα έκανε τέσσερις νίκες στην ίδια κατηγορία το 1986 με την φοβερή Honda NSR250.

Ο Walter Villa έχει κερδίσει τέσσερις τίτλους στα 250 και 300 την δεκαετία του ’70 με τον αδερφό του Francesco να κάνει καριέρα στα 125. Οι δυο τους θα έφτιαχναν αργότερα την ξακουστή, χωμάτινη, Villa με δικούς τους κινητήρες. Κι όπως είχαμε αποκαλύψει από πέρσι στο MOTO, γίνεται προσπάθεια να ξανά ζωντανέψει η μάρκα αυτή, όχι μόνο με κινέζικους κινητήρες και ιταλική συναρμολόγηση, αλλά το πιο σημαντικό – και- με έναν δικό τους κινητήρα, Made in Italy!

Οι Γερμανοί Jurgen και Patrick van den Goorbergh την δεκαετία του ’90 αγωνιζόντουσαν στα 250 και πήραν την σκυτάλη των «αδερφών στα 250» από τους Γάλλους Jacques και Pierre Bolle.

Να βάλουμε στην λίστα και τον αδερφό του Hiroshi Aoyama, του Ιάπωνα παγκόσμιου πρωταθλητή στα 250 το 2009: Ο Shuhei Aoyama ανέβηκε το 2006 σε βάθρο, επίσης στα 250.

Πιο ξακουστοί φυσικά ο Carlos και David Checa κι αυτό γιατί ήταν αδέρφια που όχι μόνο έτρεχαν την ίδια χρονική περίοδο σε κοντινές κατηγορίες, αλλά και γιατί όταν ο Carlos Checa γινόταν παγκόσμιος στο WSBK, ο David Checa κέρδιζε τον παγκόσμιο τίτλο στο Endurance.

Με τον David έχω βρεθεί πρόσφατα στην ίδια πίστα και έχω οδηγήσει μαζί του, είναι εξαιρετικά γρήγορος και διακρίνεται για τον ρυθμό οδήγησης και για την ροή που κρατά, δίχως πολλά φρένα, απόρροια της πορείας του στο Παγκόσμιο Endurance. Υπήρξε και κριτής για το Yamaha bLU cRU, βαθμολογώντας τους νεαρούς Έλληνες αναβάτες που είχαν δηλώσει συμμετοχή…

Ανοίγοντας ακόμη περισσότερο την λίστα, πηγαίνοντας γενικότερα στην αγωνιστική παρουσία, ένα κάπως άγνωστο στο ευρύ κοινό, γεγονός, καθώς ο Giacomo Agostini είχε έναν αδερφό τον Felice. Ο οποίος το 1975 πήρε μέρος σε έναν αγώνα στην Ιταλία στα 250!

Αντίστοιχα ο Carlos Lavado, πρωταθλητής στα 250, είχε έναν αδερφό τον Luis που επίσης έτρεξε έναν μόνο αγώνα το ’89 στην Βραζιλία!

Η διευρυμένη αυτή λίστα πρέπει να περιλάβει επίσης τους Ιρλανδούς Michael και Eugene Laverty, τους Αυστραλούς Rob Eric και Harry Hinton, και Murray και Jeff Sayle, τους Νοτιοαφρικανούς Dave και Robbie Petersen, και τους Γάλλους Bernard και Marc Garcia.

Ετικέτες