Η επιστροφή μετά από μια πτώση!

Ένα υπαρξιακό ζήτημα που μας απασχολεί όλους
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

4/3/2020

Μπορεί να αποτελεί θέμα ταμπού για όλους όσοι οδηγούμε μοτοσυκλέτες, αλλά δεν παύει να είναι μια πραγματικότητα και ένα αναπόφευκτο στατιστικό. Κάποια στιγμή, όποιος οδηγεί οποιοδήποτε είδος δικύκλου (είτε σκούτερ, είτε μοτοποδήλατο, είτε μοτοσυκλέτα), θα βιώσει την εμπειρία μιας πτώσης. Μπορεί να είναι από μια χαζή και αστεία, σχεδόν στατική, τούμπα έξω από το σπίτι σας, ή μια πιο σοβαρή κατάσταση στο δρόμο ή μέσα σε μια πίστα κατά την διάρκεια ενός track day. Το μεγάλο ερώτημα που δημιουργείται μετά από ένα τέτοιο συμβάν και που –πιστέψτε με- είναι πιο δύσκολο κι από την ίδια την εμπειρία της πτώσης, είναι το εξής: Πώς θα ξαναοδηγήσω την μοτοσυκλέτα μου; Για αρκετούς μάλιστα το ερώτημα πάει πιο βαθιά, σε σημείο να αναρωτηθούν αν θα πρέπει να ξαναοδηγήσουν μοτοσυκλέτα.

Η απάντηση σ' αυτό το βασικό ερώτημα δεν μπορεί να είναι μία, ούτε και πανάκεια και φυσικά να ξεκαθαρίσουμε ότι μιλάμε για περιπτώσεις που μετά από την εκάστοτε πτώση δεν υφίσταται κάποιο αξεπέραστο ιατρικό πρόβλημα που δεν θα επέτρεπε να ξανανέβει ο αναβάτης σε μοτοσυκλέτα. Ο κάθε αναβάτης, ως ξεχωριστή προσωπικότητα και διαθέτοντας διαφορετικό επίπεδο εμπειρίας, έχει μια διαφορετική οπτική για το ζήτημα. Άλλοι θα υποστηρίξουν ότι πρέπει να ξανακαβαλησετε το συντομότερο δυνατό κι άλλοι θα σας συμβουλέψουν να πουλήσετε την μοτοσυκλέτα σας και να μην ξανασχοληθείτε με οτιδήποτε έχει δύο τροχούς. Ό,τι κι αν ακούσετε από τον περίγυρό σας, το συγγενικό και το φιλικό περιβάλλον, την απάντηση μπορείτε να την δώσετε μόνο εσείς. Μέσα από αυτό το άρθρο δεν θα προσπαθήσουμε να κάνουμε αυτό που δεν μπορεί να γίνει, να απαντήσουμε δηλαδή για λογαριασμό σας, αλλά μπορούμε να προτείνουμε κάποιες… "κατευθυντήριες γραμμές" που ίσως βοηθήσουν μερικούς να φτάσουν στο ζητούμενο.

Μόνο εσείς ξέρετε πότε θα είναι η κατάλληλη στιγμή...

Κατ' αρχήν να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας. Αν σας διακατέχει μια νευρικότητα το αμέσως επόμενο διάστημα από μια πτώση, μην ανησυχήσετε. Είναι απολύτως φυσιολογικό. Δουλέψτε το μέσα σας με υπομονή και κάποια στιγμή θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου, όπου θα μπορέσετε να αναλύσετε το συμβάν και να βρείτε τι ήταν αυτό που οδήγησε στην πτώση. Μην βιάζετε καταστάσεις και αφήστε τον χρόνο να κάνει την δουλειά του. Το κέρδος θα είναι πολύ μεγάλο, καθώς θα σας βοηθήσει να οδηγείτε και με περισσότερη ασφάλεια στο μέλλον. Δεν θα μάθετε μόνο από τα λάθη σας, αλλά θα μάθετε και πώς να αξιολογείται καλύτερα τις συνθήκες και τα δεδομένα του δρόμου και του περιβάλλοντα χώρου.

Δεν υπάρχει κάποιος μπούσουλας για το πόσος χρόνος θα χρειαστεί να περάσει μέχρι να νιώσετε άνετα ξανά πάνω στην μοτοσυκλέτα σας. Μια μέθοδος όμως που μπορεί να βοηθήσει, είναι να αρχίσετε να ασχολείστε με πρακτικά ζητήματα, που θα κάνουν το μυαλό σας να μπει σε μια σειρά και να αξιολογήσει σωστά το τι έχει συμβεί. Ξεκινήστε, για παράδειγμα, με την αντικατάσταση του εξοπλισμού σας που έπαθε ζημιά από την πτώση ή πηγαίνετε την μοτοσυκλέτα σας για έναν έλεγχο ώστε να διαπιστώσετε το μέγεθος της τυχόν ζημιάς, αν πρόκειται για σοβαρή πτώση. Αντικαταστήστε τα εξαρτήματα που έχουν γρατζουνιές ή έχουν σπάσει, βάζοντας το μυαλό σας στην διαδικασία να συνειδητοποιήσει ότι έχετε τον έλεγχο της κατάστασης. Είναι κάτι πολύ χρήσιμο, ειδικά όταν μετά από ένα συμβάν νιώθουμε ότι έχουμε χάσει τελείως τον έλεγχο, ενώ από την άλλη είναι και πράγματα που ούτως ή άλλως πρέπει να γίνουν στην μοτοσυκλέτα και τον εξοπλισμό σας.

 

Εδώ αξίζει να τονίσουμε και την αλληλοστήριξη που μπορούμε να βρούμε ή να δώσουμε σε περίπτωση κάποιας πτώσης, από/σε έναν άλλο αναβάτη. Είναι τρομερά σημαντική αυτή η εκατέρωθεν κατανόηση, καθώς πολύ δύσκολα θα βρεθεί κάποιος από το οικείο περιβάλλον σας που θα αντιλαμβάνεται το πάθος που έχετε για την μοτοσυκλέτα και την έντονη επιθυμία να ξανανεβείτε πάνω στη σέλα της.

Είναι απολύτως κατανοητό βέβαια το ότι όταν βλέπεις κάποιον που αγαπάς και νοιάζεσαι, να υποφέρει εξαιτίας μιας πτώσης, δεν είναι καθόλου ωραίο πράγμα. Αν βρεθείτε όμως εσείς σ' αυτή την θέση, να είστε ειλικρινείς, προσπαθήστε να συμπονάτε και πείτε έναν καλό λόγο στον άτυχο αναβάτη.

Όπως λέμε και παραπάνω –και δεν θα σταματήσουμε να τονίζουμε- μόνο εσείς ξέρετε πότε θα είναι η κατάλληλη στιγμή να βρεθείτε ξανά πάνω σε μία μοτοσυκλέτα. Ίσως αυτή διαδικασία να απαιτεί από εσάς να αλλάξετε εντελώς την οπτική σας ή και την φιλοσοφία της οδήγησής σας. Δώστε χρόνο και χώρο στον εαυτό σας για να συμβεί αυτό και μην πιέζεστε αν δεν είσαστε απόλυτα σίγουροι και έτοιμοι. Για παράδειγμα, αν νιώθετε κάπως όταν περνάτε από το σημείο που είχατε την πτώση –έστω και με μια δόση προληπτικότητας- μην αφήσετε κανέναν να σας πείσει ότι η παράκαμψη που κάνετε για να το αποφύγετε δεν σας συμφέρει σε χρόνο και απόσταση. Κάποια στιγμή μπορεί να αλλάξετε γνώμη κι αυτό θα είναι κάτι καλό, αλλά όταν αποφασίσετε να ξαναπεράσετε από εκεί, θα είναι αποκλειστικά δική σας απόφαση.

Αναμφισβήτητα, όλο αυτό είναι μια εγκεφαλική και ψυχολογική διαδικασία και μόνο με μια ειλικρινή αντιμετώπιση απέναντι στον εαυτό σας θα καταφέρετε να προχωρήσετε μπροστά, όποιο δρόμο κι αν επιλέξετε να πάρετε…

 

 

Kurogane: Η πυροσβεστική μοτοσυκλέτα που έσωσε γειτονιές στο Τόκυο

Μία σπάνια αναπαλαίωση
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

30/8/2021

Το Kurogane Model 1 Fire Trike γεννήθηκε σε μία ταραχώδη περίοδο για να αποτελέσει την πρώτη απάντηση στην εξάπλωση της φωτιάς και στην βοήθεια μετά από σεισμούς, όπως επίσης και στην κατάσβεση βομβαρδισμένων κτηρίων κατά τον Β’ΠΠ. Σήμερα ελάχιστα Kurogane απομένουν σε λειτουργία, καθώς οι πυροσβεστικές υπηρεσίες της Ιαπωνίας απολαμβάνουν την προσοχή της Πολιτείας έχοντας νέα οχήματα έτοιμα να δράσουν και δεν προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανά μερικά πυροσβεστικά που έχουν δει πολλούς πυροσβέστες να συνταξιοδοτούνται κι αυτά να παραμένουν στην ενεργό δράση. Αν στο παρελθόν είχαν έρθει στην Ελλάδα τα Kurogane, υπήρχε περίπτωση να παρέμεναν σε κάποιο σταθμό πυροσβεστικής και κάθε λίγα χρόνια να δηλωνόντουσαν ως λειτουργικά οχήματα, στην Ιαπωνία όμως έχουν περάσει δεκαετίες από τότε που εξαφανίστηκαν από τους δρόμους και η αποκατάσταση κάποιας από αυτές για ιστορικούς λόγους είναι ένας πραγματικός άθλος.

Η συμβολή των μοτοσυκλετών στην κατάσβεση πυρκαγιών είναι σημαντική, κυρίως σε περιπολίες και σε ταχύτητα παρέμβασης στα πρώτα στάδια, με ορισμένα τέτοια παραδείγματα όπως αυτή εδώ η ιστορία, να αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητά τους. Στην περίπτωση του Kurogane βέβαια, τα πράγματα είναι διαφορετικά και δημιουργήθηκε με στόχο να είναι όχημα επέμβασης στην κατάσβεση σε μία εποχή που τα τρίκυκλα στην Ιαπωνία ήταν εξαιρετικά δημοφιλή, από ποδήλατα και ζωηλατα, μέχρι μοτοσυκλέτες. Η Ιαπωνία πριν ακόμη μπει στον πόλεμο δεν είχε ξεχάσει την καταστροφή από τον εγκέλαδο Kanto και το τσουνάμι που ακολούθησε. Ήδη από τότε χρησιμοποιούνταν τρίκυκλα για την κατάσβεση πυρκαγιών στις πόλεις. Προς το τέλος του πολέμου αλλά κι αμέσως μετά, οι Ιάπωνες ανακατασκεύαζαν οτιδήποτε έβρισκαν για να συμπληρώσουν τα κρατικά οχήματα που είχαν καταστραφεί, στην προκειμένη περίπτωση και μερικές Harley Davidson 1.100 V-Twin που η ακριβής προέλευσή τους χάνεται στον χρόνο. Η συγκεκριμένη κατέληξε στην Μαλαισία και από εκεί σε ιδιωτική συλλογή και μουσείο, στην Ρωσία.

Είναι σημαντικό πως τα όργανα φέρουν αγγλικούς χαρακτήρες, κάτι που μπορεί να έγινε τις πρώτες δεκαετίες της ζωής της Kurogane, όταν κατέληξε στην Μαλαισία. Σε κάθε περίπτωση τα τρίκυκλα πυροσβεστικά οχήματα, μαζί με όλων των ειδών τα τρίκυκλα που χρησιμοποιήθηκαν στην ανοικοδόμηση της Ιαπωνίας, λένε μία μεγάλη ιστορία και δείχνουν την πορεία μίας χώρας που αμέσως μετά έγινε παγκόσμια υπερδύναμη στην κατασκευή μοτοσυκλετών.