Η επιστροφή μετά από μια πτώση!

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

4/3/2020

Μπορεί να αποτελεί θέμα ταμπού για όλους όσοι οδηγούμε μοτοσυκλέτες, αλλά δεν παύει να είναι μια πραγματικότητα και ένα αναπόφευκτο στατιστικό. Κάποια στιγμή, όποιος οδηγεί οποιοδήποτε είδος δικύκλου (είτε σκούτερ, είτε μοτοποδήλατο, είτε μοτοσυκλέτα), θα βιώσει την εμπειρία μιας πτώσης. Μπορεί να είναι από μια χαζή και αστεία, σχεδόν στατική, τούμπα έξω από το σπίτι σας, ή μια πιο σοβαρή κατάσταση στο δρόμο ή μέσα σε μια πίστα κατά την διάρκεια ενός track day. Το μεγάλο ερώτημα που δημιουργείται μετά από ένα τέτοιο συμβάν και που –πιστέψτε με- είναι πιο δύσκολο κι από την ίδια την εμπειρία της πτώσης, είναι το εξής: Πώς θα ξαναοδηγήσω την μοτοσυκλέτα μου; Για αρκετούς μάλιστα το ερώτημα πάει πιο βαθιά, σε σημείο να αναρωτηθούν αν θα πρέπει να ξαναοδηγήσουν μοτοσυκλέτα.

Η απάντηση σ' αυτό το βασικό ερώτημα δεν μπορεί να είναι μία, ούτε και πανάκεια και φυσικά να ξεκαθαρίσουμε ότι μιλάμε για περιπτώσεις που μετά από την εκάστοτε πτώση δεν υφίσταται κάποιο αξεπέραστο ιατρικό πρόβλημα που δεν θα επέτρεπε να ξανανέβει ο αναβάτης σε μοτοσυκλέτα. Ο κάθε αναβάτης, ως ξεχωριστή προσωπικότητα και διαθέτοντας διαφορετικό επίπεδο εμπειρίας, έχει μια διαφορετική οπτική για το ζήτημα. Άλλοι θα υποστηρίξουν ότι πρέπει να ξανακαβαλησετε το συντομότερο δυνατό κι άλλοι θα σας συμβουλέψουν να πουλήσετε την μοτοσυκλέτα σας και να μην ξανασχοληθείτε με οτιδήποτε έχει δύο τροχούς. Ό,τι κι αν ακούσετε από τον περίγυρό σας, το συγγενικό και το φιλικό περιβάλλον, την απάντηση μπορείτε να την δώσετε μόνο εσείς. Μέσα από αυτό το άρθρο δεν θα προσπαθήσουμε να κάνουμε αυτό που δεν μπορεί να γίνει, να απαντήσουμε δηλαδή για λογαριασμό σας, αλλά μπορούμε να προτείνουμε κάποιες… "κατευθυντήριες γραμμές" που ίσως βοηθήσουν μερικούς να φτάσουν στο ζητούμενο.

Μόνο εσείς ξέρετε πότε θα είναι η κατάλληλη στιγμή...

Κατ' αρχήν να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας. Αν σας διακατέχει μια νευρικότητα το αμέσως επόμενο διάστημα από μια πτώση, μην ανησυχήσετε. Είναι απολύτως φυσιολογικό. Δουλέψτε το μέσα σας με υπομονή και κάποια στιγμή θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου, όπου θα μπορέσετε να αναλύσετε το συμβάν και να βρείτε τι ήταν αυτό που οδήγησε στην πτώση. Μην βιάζετε καταστάσεις και αφήστε τον χρόνο να κάνει την δουλειά του. Το κέρδος θα είναι πολύ μεγάλο, καθώς θα σας βοηθήσει να οδηγείτε και με περισσότερη ασφάλεια στο μέλλον. Δεν θα μάθετε μόνο από τα λάθη σας, αλλά θα μάθετε και πώς να αξιολογείται καλύτερα τις συνθήκες και τα δεδομένα του δρόμου και του περιβάλλοντα χώρου.

Δεν υπάρχει κάποιος μπούσουλας για το πόσος χρόνος θα χρειαστεί να περάσει μέχρι να νιώσετε άνετα ξανά πάνω στην μοτοσυκλέτα σας. Μια μέθοδος όμως που μπορεί να βοηθήσει, είναι να αρχίσετε να ασχολείστε με πρακτικά ζητήματα, που θα κάνουν το μυαλό σας να μπει σε μια σειρά και να αξιολογήσει σωστά το τι έχει συμβεί. Ξεκινήστε, για παράδειγμα, με την αντικατάσταση του εξοπλισμού σας που έπαθε ζημιά από την πτώση ή πηγαίνετε την μοτοσυκλέτα σας για έναν έλεγχο ώστε να διαπιστώσετε το μέγεθος της τυχόν ζημιάς, αν πρόκειται για σοβαρή πτώση. Αντικαταστήστε τα εξαρτήματα που έχουν γρατζουνιές ή έχουν σπάσει, βάζοντας το μυαλό σας στην διαδικασία να συνειδητοποιήσει ότι έχετε τον έλεγχο της κατάστασης. Είναι κάτι πολύ χρήσιμο, ειδικά όταν μετά από ένα συμβάν νιώθουμε ότι έχουμε χάσει τελείως τον έλεγχο, ενώ από την άλλη είναι και πράγματα που ούτως ή άλλως πρέπει να γίνουν στην μοτοσυκλέτα και τον εξοπλισμό σας.

Εδώ αξίζει να τονίσουμε και την αλληλοστήριξη που μπορούμε να βρούμε ή να δώσουμε σε περίπτωση κάποιας πτώσης, από/σε έναν άλλο αναβάτη. Είναι τρομερά σημαντική αυτή η εκατέρωθεν κατανόηση, καθώς πολύ δύσκολα θα βρεθεί κάποιος από το οικείο περιβάλλον σας που θα αντιλαμβάνεται το πάθος που έχετε για την μοτοσυκλέτα και την έντονη επιθυμία να ξανανεβείτε πάνω στη σέλα της.

Είναι απολύτως κατανοητό βέβαια το ότι όταν βλέπεις κάποιον που αγαπάς και νοιάζεσαι, να υποφέρει εξαιτίας μιας πτώσης, δεν είναι καθόλου ωραίο πράγμα. Αν βρεθείτε όμως εσείς σ' αυτή την θέση, να είστε ειλικρινείς, προσπαθήστε να συμπονάτε και πείτε έναν καλό λόγο στον άτυχο αναβάτη.

Όπως λέμε και παραπάνω –και δεν θα σταματήσουμε να τονίζουμε- μόνο εσείς ξέρετε πότε θα είναι η κατάλληλη στιγμή να βρεθείτε ξανά πάνω σε μία μοτοσυκλέτα. Ίσως αυτή διαδικασία να απαιτεί από εσάς να αλλάξετε εντελώς την οπτική σας ή και την φιλοσοφία της οδήγησής σας. Δώστε χρόνο και χώρο στον εαυτό σας για να συμβεί αυτό και μην πιέζεστε αν δεν είσαστε απόλυτα σίγουροι και έτοιμοι. Για παράδειγμα, αν νιώθετε κάπως όταν περνάτε από το σημείο που είχατε την πτώση –έστω και με μια δόση προληπτικότητας- μην αφήσετε κανέναν να σας πείσει ότι η παράκαμψη που κάνετε για να το αποφύγετε δεν σας συμφέρει σε χρόνο και απόσταση. Κάποια στιγμή μπορεί να αλλάξετε γνώμη κι αυτό θα είναι κάτι καλό, αλλά όταν αποφασίσετε να ξαναπεράσετε από εκεί, θα είναι αποκλειστικά δική σας απόφαση.

Αναμφισβήτητα, όλο αυτό είναι μια εγκεφαλική και ψυχολογική διαδικασία και μόνο με μια ειλικρινή αντιμετώπιση απέναντι στον εαυτό σας θα καταφέρετε να προχωρήσετε μπροστά, όποιο δρόμο κι αν επιλέξετε να πάρετε…

https://bit.ly/MOTO_660

Αφιερώματα

Επικαιρότητα

Δυστυχήματα στους Ευρωπαϊκούς δρόμους: Πρωταθλήτρια η Ρουμανία, πάνω από το μέσο όρο η Ελλάδα, ασφαλέστερη η Σουηδία

Τι ισχύει για τους μοτοσυκλετιστές

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/6/2023

Οριακά εντός της χειρότερης πεντάδας βρίσκεται η Ελλάδα σε δυστυχήματα ανά εκατομμύριο κατοίκους. Ο δείκτης δυστυχημάτων ανά εκατομμύριο κατοίκους οριστικοποιήθηκε το 2018 ως μονάδα μέτρησης των δυστυχημάτων, όταν τέθηκε και ο στόχος των μηδενικών δυστυχημάτων έως το 2050 και της μείωσης στο μισό, έως το 2030.

Μηδενικοί θάνατοι από τροχαία ατυχήματα μοιάζει ουτοπικό, ιδιαίτερα στην δική μας χώρα που ακόμη και σήμερα υπάρχουν αρκετοί εκεί έξω που δεν φορούν κράνος και ακόμη παραπέρα υπάρχουν και ορισμένοι ανόητοι που προχωρούν άλλο ένα βήμα παρακάτω και εναντιώνονται στη χρήση του, προβάλλοντας εξίσου ανόητες δικαιολογίες. Κι όμως η πραγματικότητα άλλων χωρών δείχνει πως η κατακόρυφη μείωση της θνησιμότητας κατά το ήμισυ στα τροχαία ατυχήματα έως το 2030 δεν είναι ουτοπία αλλά μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

Σουηδία και Νορβηγία είναι σε πιο σωστό δρόμο για να πετύχουν τον στόχο αυτό παρόλο που οι συνθήκες στο οδικό τους δίκτυο είναι δύσκολες για μία μεγάλη περίοδο του χρόνου. Αντιθέτως πολύ δουλειά χρειάζεται η Ρουμανία και η Βουλγαρία που έχουν την αρνητική πρωτιά με 86 και 78 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκους αντίστοιχα. Η Ελλάδα μένει οριακά εκτός της χειρότερης πεντάδας με 58 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκους και αρκετά πάνω από τον μέσο όρο της Ευρώπης που είναι 46.

Βασικό στοιχείο εδώ, πως δεν υπάρχει επίσημη επιβεβαίωση για το πώς προσμετρά τα στοιχεία των νεκρών η χώρα μας. Στις παραπάνω χώρες προσμετρούνται οι θάνατοι που επήλθαν σε μεγάλο χρονικό διάστημα μετά το τροχαίο, αν ο τραυματισμός σε αυτό ήταν η βασική αιτία. Δεν είναι καθόλου σίγουρο πως η Ελλάδα διατηρεί τα στατιστικά αυτά σε δυναμικό στάδιο, ενημερώνοντάς τα κατάλληλα.

Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός πως η Ρουμανία και η Βουλγαρία παρουσιάζουν μεγαλύτερο ποσοστό μείωσης από την Ελλάδα που σημαίνει πως μέχρι το 2030 θα μπορούσαν να είναι σε καλύτερο επίπεδο από εμάς.

Σε αυτό το στάδιο πρέπει να εκτιμηθεί η προσπάθεια της Πολωνίας που καλπάζει με μείωση 33% στα εκτός πανδημίας στατιστικά, πράγμα που σημαίνει πως αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό θα είναι από τις χώρες που πιάνουν τον στόχο, αποδεικνύοντας πως αυτός είναι εφικτός.

Ποσοστό ανά εκατομμύριο πληθυσμού					% μεταβολή 2022 σε σχέση με:
	2019	2020	2021	2022	2021	2019	Μέσος όρος 2017-2019
ΕΕ-27	51	42	45	46	3 %	-10 %	-11 %
Βέλγιο	56	43	45	52	16 %	-7 %	-3 %
Βουλγαρία	90	67	81	78	-5 %	-15 %	-17 %
Τσεχία	58	48	50	50	-1 %	-15 %	-15 %
Δανία	34	28	22	26	18 %	-23 %	-15 %
Γερμανία	37	33	31	34	9 %	-8 %	-12 %
Εσθονία	39	44	41	38	-9 %	-4 %	-10 %
Ιρλανδία	29	30	27	31	14 %	11 %	9 %
Ελλάδα	64	54	57	58	1 %	-11 %	-13 %
Ισπανία	37	29	32	36	12 %	-2 %	-5 %
Γαλλία	50	39	45	49	11 %	0 %	-2 %
Κροατία	73	58	72	71	-6 %	-7 %	-13 %
Ιταλία	53	40	49	53	9 %	-2 %	-5 %
Κύπρος	59	54	50	42	-16 %	-27 %	-26 %
Λετονία	69	73	78	60	-24 %	-15 %	-19 %
Λιθουανία	67	63	53	43	-19 %	-35 %	-35 %
Λουξεμβούργο	36	42	38	40	8 %	18 %	-6 %
Ουγγαρία	62	47	56	56	-1 %	-10 %	-13 %
Μάλτα	32	21	17	50	189 %	63 %	47 %
Κάτω Χώρες	34	30	29	35	20 %	4 %	7 %
Αυστρία	47	39	41	41	2 %	-11 %	-11 %
Πολωνία	77	66	59	51	-14 %	-34 %	-33 %
Πορτογαλία	67	52	54	63	16 %	-5 %	-2 %
Ρουμανία	96	85	92	86	-8 %	-12 %	-14 %
Σλοβενία	49	38	54	40	-25 %	-17 %	-14 %
Σλοβακία	50	45	45	46	0 %	-8 %	-8 %
Φινλανδία	38	40	41	34	-16 %	-10 %	-18 %
Σουηδία	22	20	20	21	5 %	0 %	-17 %
Ελβετία	22	26	23	31	35 %	44 %	25 %
Νορβηγία	20	17	15	23	55 %	15 %	16 %
Ισλανδία	17	22	24	24	0 %	50 %	-33 %

Συνολικά στην ΕΕ πέρυσι, περίπου 20.600 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε τροχαία ατυχήματα, αριθμός που συνιστά αύξηση κατά 3% σε σχέση με το 2021, καθώς τα επίπεδα κυκλοφορίας ανέκαμψαν μετά την πανδημία. Ωστόσο, αντιπροσωπεύει 2.000 λιγότερους θανάτους (-10 %) σε σύγκριση με το προ πανδημίας έτος 2019. Με δεδομένο πως η μείωση της κυκλοφορίας την περίοδο 2020 – 2021 αλλοιώνει τα στατιστικά, η σύγκριση με το 2019 δείχνει πιο σωστά την πορεία που ακολουθείται ως γενική εικόνα.

Μείωση λοιπόν παρουσιάζει και η Ελλάδα αλλά στον μισό ρυθμό της Κύπρου και άλλων χωρών που έχουν κάνει μεγαλύτερα βήματα βελτίωσης. Συνολικά οι χώρες της ΕΕ παρουσιάζουν μεγάλες διακυμάνσεις μεταξύ τους, με ορισμένες από αυτές να οφείλονται σε πολύ συγκεκριμένες αιτίες. Η Μάλτα για παράδειγμα παρουσιάζει μεγάλη αύξηση που οφείλεται στον τουρισμό, όπως μαρτυρά και η τρομακτική μείωση που είχε την περίοδο 2020 – 2021 ενώ οι Κάτω Χώρες επηρεάζονται από την αύξηση των μεταφορών.

Αναζητήσαμε τα στοιχεία και για τα υπόλοιπα Βαλκάνια όπου αν συμμετείχαν στον παρακάτω πίνακα της ΕΕ τότε οι πρωταθλητές Ρουμανία και Βουλγαρία θα είχαν αλλάξει και εμείς θα είχαμε κατέβει περισσότερες θέσεις και δεν θα φλερτάραμε με την πεντάδα από την έκτη θέση. Η Αλβανία και το Κόσοβο είναι οι μόνες περιοχές στα Βαλκάνια που τα θανατηφόρα μειώθηκαν συγκριτικά με το 2021! Βέβαια η αιτία πρωτίστως πρέπει να αναζητηθεί στο αν υπήρχε μείωση της κυκλοφορίας ή όχι ενώ ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα στοιχεία για το Μαυροβούνιο που θα ήταν πρώτο με 118 θανάτους ανά εκατομμύριο, με την Σερβία να ακολουθεί την Ρουμανία με 81 ανά εκατομμύριο. Η Αλβανία παρουσιάζει καλύτερη πορεία από την Ελλάδα ως προς τον ρυθμό μείωσης αν και παραμένει οριακά πάνω από εμάς στον περσινό δείκτη αλλά συνολικά τα Βαλκάνια είναι πολύ μακριά από τον υπόλοιπο Ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Τα στοιχεία για τους μοτοσυκλετιστές τώρα είναι επίσης ανησυχητικά γιατί ενώ οι συγκρούσεις με αυτοκίνητα παραμένει η βασική αιτία θανάτου, ανεξαρτήτως ηπαιτιότητας, η δεύτερη αιτία και πολύ κοντά στην πρώτη είναι τα ατυχήματα που συμβαίνουν χωρίς την εμπλοκή άλλου οχήματος! Αυτό λοιπόν δείχνει πως εμείς οι μοτοσυκλετιστές θα μπορούσαμε να μειώσουμε κατά 37% τους θανάτους αν προσέχαμε περισσότερο την οδήγησή μας, χωρίς να περιμένουμε από τους υπόλοιπους να κάνουν κάτι για εμάς. Είναι από μόνο του ένα μεγάλο ποσοστό.

Ωστόσο στις αστικές περιοχές, το μοτίβο είναι πολύ διαφορετικό, καθώς οι ευάλωτοι χρήστες του οδικού δικτύου (πεζοί, ποδηλάτες και αναβάτες δίκυκλων) αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 70% των συνολικών θανάτων! Και εδώ το 35% των δυστυχημάτων γίνεται χωρίς την εμπλοκή άλλου οχήματος. Ενδιαφέρον στατιστικό για εμάς στην Ελλάδα θα ήταν να δούμε πόσοι από αυτούς που έχασαν την ζωή τους φορούσαν προστατευτικό εξοπλισμό συνολικά και πόσοι τουλάχιστον κράνος, κι ευελπιστούμε πως στο μέλλον αυτά τα στοιχεία θα καταγράφονται καλύτερα από την ελληνική πλευρά.

Εντός του αστικού ιστού όμως, όπως και του οδικού δικτύου γενικά, βασική αιτία θανάτου των μοτοσυκλετιστών παραμένουν οι συγκρούσεις με αυτοκίνητο.

Τον Απρίλιο του 2023 επικαιροποιήθηκαν τα στοιχεία για τα δυστυχήματα στις χώρες μέλη την τελευταία δεκαετία και εκεί φαίνεται πως η Ελλάδα έχει κάνει βήματα προς τα εμπρός τρέχοντας με -12% την περίοδο 2017-2019 που σημαίνει πως μπορούμε να τα πάμε καλύτερα. Είμαστε λοιπόν πολύ καλύτερα από το 2010 αλλά δεν συνεχίζουμε με τον ίδιο ρυθμό συγκριτικά με το 2019, οπότε θα πρέπει η πολιτεία να λάβει μέτρα για να συνεχίσει η πτωτική πορεία αμείωτη.

Σημαντικό επίσης πως το ποσοστό των θανατηφόρων για όλα τα ποδήλατα, ηλεκτρικά και μη, αυξάνεται σε όλη την Ευρώπη και μάλιστα με σημαντικά ποσοστά. Αυτό μας οδηγεί στις θέσεις που έχει επίσημα εκφράσει το ΜΟΤΟ απέναντι και στην Πολιτεία και σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, πως η μικροκινητικότητα και η συμβίωση στους δρόμους με νέα οχήματα, όπως τα πατίνια, δεν μπορεί να γίνει μόνο με κίνητρα για την αγορά τους ή με μείωση των ορίων ταχύτητας. Είναι σημαντικό να καταλάβουν οι φορείς πως οι δρόμοι δεν είναι σχεδιασμένοι για την συνύπαρξη διαφορετικών οχημάτων, αποδεικνύεται αυτό από το υψηλό ποσοστό θνησιμότητας και στους μοτοσυκλετιστές, ενώ τα πεζοδρόμια είναι σε πολλές περιπτώσεις ακατάλληλα για τους ίδιους τους πεζούς, πόσο μάλλον για ένα τροχοφόρο όχημα με μικρές ρόδες. Αν ένα παιδικό καρότσι είναι δύσκολο έως αδύνατο να φύγει από την πόρτα του σπιτιού χωρίς να πατήσει την άσφαλτο γιατί μία κολώνα, ένας κάδος ή το στενό πεζοδρόμιο εμποδίζουν την διέλευσή του, τότε ακόμη πιο δύσκολο είναι και για ένα ποδήλατο ή ένα πατίνι να περάσει από εκεί που κινούνται οι πεζοί. Οπότε οι υποδομές θα παραμένουν βασικός παράγοντας για τα ατυχήματα στους πλέον ευάλωτους χρήστες.

Πηγή: CARE (Community Road Accident)

https://bit.ly/MOTO_660